De echte bij ons inheemse blauwe bosbes groeit in het wild in de bossen en op de hei. Ze houden van humusrijke, zure grond en gefilterd zonlicht. De bessen zijn heerlijk zoet. De maximale hoogte van dit stevig wortelende struikje is 60cm. De roze bloemetjes zijn sierlijk! De geneeskrachtige werking van zowel blad als bes vindt u op www.plantaardigheden.nl

Een heerlijke bosbes uit de bossen van Oost-Canada en Maine (VS) zeer populair bij de bevolking daar om uit het wild te plukken. Geef ze een plekje met zure grond op een halfbeschaduwde plaats. De plant gedijt heel goed waar bossen zijn verbrand, dus regelmatig wat hout-as als bemesting zal ze goed doen!

Dit lage kruipplantje is kalkminnend en doet het zelfs bij snijdende, zoute zeewind. De roze lipbloempjes steken eigenwijs uit de bruine bloemhoofdjes en zijn ook bij vlinders en bijen zeer in trek. De bijna ronde tot langwerpige blaadjes zijn heerlijk in de sla of in de soep en al sinds de oudheid in trek! Alle delen van de plant zijn overigens eetbaar, de bladeren goed wassen helpt de iets bittere tannine te verwijderen. Van de bloemen en stengels wordt een olifgroene kleurstof gewonnen. Tenslotte de medicinale toepassingen: die zijn zo talrijk, dat je er (op eigen risico) mee kan experimenteren, kijk maar eens op internet of in geneeskruidenboeken…

Een zeldzaam, groenblijvend, klimmend struikje met vrij grote bladeren en kleine, zeer sierlijke, paarse tot donkerrode bloemen. Hieruit groeien de zeer gezonde, prettig zoetzure, langwerpige vruchtjes die in grote trossen ontstaan. Deze plant groeit in de tropen, kan dus bij ons alleen in de zomer naar buiten. Je vindt ze volop in Z.O. Azië in de bossen, maar als potplant zijn ze nog weinig bekend, het wordt dus tijd om deze bijzondere vruchtplant te gaaan ontdekken en uitproberen!

Ideaal als menging in salades: voor een lekkere pittige touch! Op lange zeereizen nam men vroeger een vat gezouten lepelblad mee, het werd gegeten ter voorkoming van scheurbuik. Toen wist men nog niet eens dat het blad extreem veel vitamine C bevat. Geneeskrachtig verhoogt lepelblad de eetlust en bevordert de spijsvertering. Verder wordt gal en lever positief beïnvloed, wat weer verzachtend werkt op jicht en reuma. De meerjarige plant is wintergroen en groeit van oorsprong in brakwatergebieden. Bij teelt met zoet en zout water worden de blaadjes kleiner dan in zoetwatergebieden. (bron: Kruidenencyclopedie door Nico Vermeulen)

Dit familielid van de bekende Fluweelboom geeft in september-oktober eetbare, rozerode vruchten, die vers of gedroogd kunnen worden gegeten. Een leuke toepassing voor een gezond en smakelijk drankje: laat bessen enkele uren in koud water trekken, heerlijk!
De winterharde struik wordt ongeveer 0,5-1 m hoog en wil een zonnig plekje, die goed afwatert . Na de oogst (in de herfst) gaat het blad prachtig rood kleuren. Kweek altijd enkele struiken tegelijk voor een optimale bestuiving. Vruchtjes die in de winter blijven hangen zijn een dankbare voedselbron voor vogels en kleine zoogdieren.

Deze fraaie, wilde plant heeft belangrijke eetbare en medicinale eigenschappen. De planten kunnen tot 1m hoog worden en bloeit in zomer tot vroege herfst met helder lilaroze bloemtrosjes met fraai getekende lipbloempjes. Eetbaar zijn de jonge uitlopers: kook ze als vervanger voor asperge; tip: donker laten groeien om gebleekte scheuten te krijgen. Hoewel de geur niet altijd als prettig wordt ervaren, is de smaak dat zeker wel!
De knollen, die in de herfst worden gevormd, zijn zowel rauw als gekookt een voedzame en aangename lekkernij: mild notig van smaak, vergelijkbaar met het familielid de Crosne. Vermalen, gedroogde knollen kunnen aan broodmeel worden toegevoegd.
Voor gebruik als geneeskrachtig kruid (wondheling, krampstillend en nog veel meer) raden we aan om eerst je goed in te lezen.

De Bhut Jolokia Peper ook wel genoemd de Ghost Pepper (“Spookpeper”) komt uit het Noord-Oosten van India en is waarschijnlijk een van de heetste pepers ooit gemeten door de Scoville schaal. In 2005 gaf een Bhut Jolokia Peper (gemeten in het New Mexico State University Chile Pepper Institute) op de Scoville schaal een uitslag van 1.001.304 SHU! Ter vergelijking een flink hete Tabascosaus meet 2.500-5.000 SHU en één van de heetste andere pepers uit ons sortiment, de Tépin, meet 265.000 SHU. Er zijn naast het (pijnlijk) consumeren van deze hete Jolokia nog veel andere toepassingen bekend in N-O-India: spirituele en geneeskrachtige. De leukste toepassing redt zelfs levens: men smeert er de vensters mee in als reukbommen tegen het bezoek van wilde olifanten! Nog even een waarschuwing tot slot: draag bril en handschoenen bij het snijden en bereiden, wees voorzichtig met consumptie, alleen ervaren peper-eters kunnen ze verdragen en... houd kinderen op afstand!

Deze chocoladebruine peper is een zeldzame variant van de rode hitte-koning uit Assam, net zo (extreem) heet, maar zoeter, voor de fijnproever...
De Bhut Jolokia Peper ook wel genoemd de Ghost Pepper (“Spookpeper”) komt uit het Noord-Oosten van India en is waarschijnlijk een van de heetste pepers ooit gemeten door de Scoville schaal. In 2005 gaf een Bhut Jolokia Peper (gemeten in het New Mexico State University Chile Pepper Institute) op de Scoville schaal een uitslag van 1.001.304 SHU! Ter vergelijking een flink hete Tabascosaus meet 2.500-5.000 SHU en één van de heetste andere pepers uit ons sortiment, de Tépin, meet 265.000 SHU. Er zijn naast het (pijnlijk) consumeren van deze hete Jolokia nog veel andere toepassingen bekend in N-O-India: spirituele en geneeskrachtige. De leukste toepassing redt zelfs levens: men smeert er de vensters mee in als reukbommen tegen het bezoek van wilde olifanten! Nog even een waarschuwing tot slot: draag bril en handschoenen bij het snijden en bereiden, wees voorzichtig met consumptie, alleen ervaren peper-eters kunnen ze verdragen en... houd kinderen op afstand!

Deze wonderschone, perzikkleurige peper is een natuurlijke variant van de rode hitte-koning, net zo (extreem) heet! De Bhut Jolokia Peper ook wel genoemd de Ghost Pepper (“Spookpeper”) komt uit het Noord-Oosten van India en is waarschijnlijk een van de heetste pepers ooit gemeten door de Scoville schaal. In 2005 gaf een Bhut Jolokia Peper (gemeten in het New Mexico State University Chile Pepper Institute) op de Scoville schaal een uitslag van 1.001.304 SHU! Ter vergelijking een flink hete Tabascosaus meet 2.500-5.000 SHU en één van de heetste andere pepers uit ons sortiment, de Tépin, meet 265.000 SHU. Er zijn naast het (pijnlijk) consumeren van deze hete Jolokia nog veel andere toepassingen bekend in N-O-India: spirituele en geneeskrachtige. De leukste toepassing redt zelfs levens: men smeert er de vensters mee in als reukbommen tegen het bezoek van wilde olifanten! Nog even een waarschuwing tot slot: draag bril en handschoenen bij het snijden en bereiden, wees voorzichtig met consumptie, alleen ervaren peper-eters kunnen ze verdragen en... houd kinderen op afstand!

Deze paarse peper is een natuurlijke variant van de rode hitte-koning, net zo (extreem) heet en rijpt uiteindelijk naar dieprood! De Bhut Jolokia Peper ook wel genoemd de Ghost Pepper (“Spookpeper”) komt uit het Noord-Oosten van India en is waarschijnlijk een van de heetste pepers ooit gemeten door de Scoville schaal. In 2005 gaf een Bhut Jolokia Peper (gemeten in het New Mexico State University Chile Pepper Institute) op de Scoville schaal een uitslag van 1.001.304 SHU! Ter vergelijking een flink hete Tabascosaus meet 2.500-5.000 SHU en één van de heetste andere pepers uit ons sortiment, de Tépin, meet 265.000 SHU. Er zijn naast het (pijnlijk) consumeren van deze hete Jolokia nog veel andere toepassingen bekend in N-O-India: spirituele en geneeskrachtige. De leukste toepassing redt zelfs levens: men smeert er de vensters mee in als reukbommen tegen het bezoek van wilde olifanten! Nog even een waarschuwing tot slot: draag bril en handschoenen bij het snijden en bereiden, wees voorzichtig met consumptie, alleen ervaren peper-eters kunnen ze verdragen en… houd kinderen op afstand!

Deze gele peper is een natuurlijke variant van de rode hitte-koning, net zo (extreem) heet en met een fruitige smaak, voor de fijnproever...
De Bhut Jolokia Peper ook wel genoemd de Ghost Pepper (“Spookpeper”) komt uit het Noord-Oosten van India en is waarschijnlijk een van de heetste pepers ooit gemeten door de Scoville schaal. In 2005 gaf een Bhut Jolokia Peper (gemeten in het New Mexico State University Chile Pepper Institute) op de Scoville schaal een uitslag van 1.001.304 SHU! Ter vergelijking een flink hete Tabascosaus meet 2.500-5.000 SHU en één van de heetste andere pepers uit ons sortiment, de Tépin, meet 265.000 SHU. Er zijn naast het (pijnlijk) consumeren van deze hete Jolokia nog veel andere toepassingen bekend in N-O-India: spirituele en geneeskrachtige. De leukste toepassing redt zelfs levens: men smeert er de vensters mee in als reukbommen tegen het bezoek van wilde olifanten! Nog even een waarschuwing tot slot: draag bril en handschoenen bij het snijden en bereiden, wees voorzichtig met consumptie, alleen ervaren peper-eters kunnen ze verdragen en... houd kinderen op afstand!

Elk Caraïbisch eiland heeft een eigen topper op pepergebied, zeker de Habanero-types (of Adjuma, zoals in Suriname genoemd) zijn in dit gebied zeer populair. Dit ras uit Jamaica is groot, iets langwerpig en kenmerkend ingedeukt. De aroma’s zijn zeer geliefd, de pepers zijn niet topheet.

Dit populaire ras uit Bolivia geeft een grote oogst van aromatische, behoorlijk hete en dikwandige vruchtjes, de kleur is warmgeel. In de kas kunnen ze wel 150 cm hoog worden, hoewel snoeien ook goed mogelijk is.

Een kleintje onder de pepers, zo groot als een knikker. De naam Biquinho is Portugees voor klein bekje. Met wat fantasie zie je er een vogelbekje in of een omgekeerde druppel. De gele vruchtjes zijn slechts een tikkeltje heet, maar hebben wel een duidelijke 'rokerige' smaak. Ideaal voor zoetzure marinades en sauzen. Ook prima bij de barbecue en voor het inmaken met bijvoorbeeld augurken. De plant wordt ongeveer 75 cm hoog en heeft behoefte aan de warmte van een kas of folietunnel.

De compacte planten (60-80 cm) vormen decoratief donkergroen tot paars blad aan paarse stengels en steeltjes. De druppelvormige vruchtjes starten bijna zwart en blauwpaars en rijpen via oranje naar rood. Al deze kleuren vind je dus aan de planten, dat geeft een fraai gezicht! De smaak wordt zeer gewaardeerd door de ware peperliefhebber, het is een kruising tussen Braziliaanse Biquinho (zeer mild) en Chupetinho pepers (heet). Ze zijn middenheet, ongeveer 10.000 SHU

Fraaie vruchtjes, 5-6 cm lang, in de vorm een kerstpegel...! Dit Boliviaanse ras wordt 80-100 cm hoog en rijpt van geelgroen, via oranje naar rood. De vruchtjes hebben een fijne naar citrus neigende smaak en zijn flink heet: SHU 50.000

Sierlijk, eetbaar en medicinaal! Inmiddels is de plant in de hele tropen bekend, in India en Oost- tot Zuid-Afrika wordt de plant druk gebruikt: het jonge blad, de jonge scheuten en soms de bloemen worden verwerkt in roerbak-, stoof- of soepgerechten. De smaak is stevig en wordt vaak met melk of zure room verzacht. In India wordt deze sterke smaak gebruikt juist gebruikt in kerrie. De zaden zijn een vervanging voor mosterd, maar op het water gegooid komen de vissen boven drijven..! Van het blad wordt een versterkend en regulerend middel getrokken en de wortel wordt als pijnstiller gebruikt. Laat je al die toepassingen aan je voorbij gaan, dan blijft een mooie plant over met vingervormig blad en een subtiele, witte bloemtrossen, een familielid van de kattensnor. Hoogte 60-100 cm.

Een echte beauty uit de tropen, dus voor ons een plant, die alleen in de zomer naar buiten kan. In Azië wordt het een flinke boom, wij kunnen ze prima klein houden door snoeien en door de beperking van de potgrootte. Bovenin de plant ontstaat de verrukkelijke bloei in flinke trossen met lilaroze bloemen, het bloemblad is bij de aanhechting heel smal, wat de bloemen een opmerkelijk ranke uitstraling geeft. In Vietnam wordt het jonge blad als groente gegeten, de bloemen dienen als sierlijke en eetbare garnering van gerechten. Het oudere blad, de vruchten en de wortels worden in de traditionele geneeskunst gebruikt.
In de winter kunnen de planten in de kamer of op een koelere, vorstvrije plaats. Na de winter snoeien en laten wennen aan de buitenomstandigheden vanaf eind mei.

Dit hele bekende wilde blommeke kan in vochtige omstandigheden gemakkelijk 2 m hoog worden. Bij ons in de Biesbosch zoemen de bijen van blijdschap om al die nectar, die de lichtroze bloemen produceren op te snoepen. De bloemen bloeien in lange staarten van onder naar boven, als de plant bovenaan nog bloeit, dan heeft deze onderaan al zaad gevormd. We hoeven niet bang te zijn dat deze fantastische plant ooit uitsterft...
De bloemen, bladeren, wortels en stengels zijn allemaal eetbaar. Eet de jonge bladeren rauw of gekookt, zeer jonge scheuten zouden goed een dunne asperge kunnen vervangen. Stengels zou ik altijd gekookt gebruiken en het liefst even schillen, ze binden je soep en zijn licht laxerend. De bloemen eet je in de knop en rauw in salades. Van de gedroogde bladeren maak je een (iets) zoete thee, die in Rusland “Kaporie-thee” wordt genoemd.
Binnen de fytotherapie is het kruid vooral bekend als huismiddeltje tegen kleine darmproblemen, uitwendig gebruik tegen ontstekingen en pijnverzachting.

Een hele bekende, tropische vruchtboom. Alle delen van de boom worden medicinaal gebruikt. Op internet staan alle toepassingen: indrukwekkend! Het blad is tamelijk groot, glanzend, lancetvormig. De witte bloemen komen rechtstreeks uit stam of takken. Daaruit groeien imposante vruchten (tot 30 cm lang), lichtgroen en bezet met decoratieve stekels. Het wittige vruchtvlees is sappig en zuur: heerlijk in bijv. ijs en frisdranken. Of de plant (bij ons een kamerplant, die ‘s zomers naar buiten mag) hier vruchten draagt is me niet bekend, maar het avontuur is de moeite waard!

Prachtige, flinke plant (80 cm) met flinke grijsgroene bladeren. De bijna bolvormige bloemtrossen zijn licht lilaroze en groeien uit tot langwerpige, parkietvormige (dus grappige) vruchtjes. Als de vruchtjes rijp zijn komen de donkerbruine zaden aan pluizige parachuutjes tevoorschijn.
Veel delen van de planten zijn eetbaar: de bloemknoppen kan je rauw of gekookt eten en smaken naar erwtjes, heerlijk in de soep. Jonge scheuten en bladeren worden gekookt gegeten en doen aan asperges denken, “Indianen”-stammen aten deze rauw. Jonge vruchtjes zijn zeer smakelijk en kunnen ook rauw of gekookt gegeten worden. De bloemen worden gekookt tot een zoete siroop, ze kunnen ook rauw gegeten worden, de zaden trouwens ook. Het plantensap is de basis voor een plantaardige kauwgom.
Het plantensap en de wortels worden gebruikt in natuurlijke geneeskunst...
Vergeet ook niet de vele insecten (bijen, vlinders etc) die dol zijn op de bloemen! Wat een topplant!

Zie ook 347770 en 575250.
Een zeer veelzijdige plant, alle delen van de plant zijn (met mate) eetbaar. Bijen, vlinders en veel andere nuttige insecten zijn dol op de fraaie bloemen.
De jonge bladscheuten (roerbakken) smaken als asperges, de toppen van de oudere scheuten eet je (kort gestoofd) als spinazie, de bloemknoppen en jonge vruchtjes van 3-4 cm (kort gekookt of in de wok) zijn heerlijk knapperig. De bloemen kan je koken tot een heerlijke siroop. Tijdens hete dagen hoopt zich in de bloemen zoveel nectar op, dat het kristalliseert en als mini-snoepjes kan worden gegeten.
De genezende werking van de plant is al eeuwen bekend bij de Native Americans, bekend is het wortelextract, dat door deskundigen wordt aangewend tegen pleuritis, maar je vindt nog veel meer toepassingen op internet!
De stengels van de afrijpende plant is een populaire vezelleverancier, het pluis in de rijpe vruchten is zacht als zijde en wordt gebruikt als vulling in kussens, vezel vor kleding en... als filter voor olievervuiling in de zee. Er zijn nog veel meer toepassingen, zie bijvoorbeeld de site van pfaf.org
Tenslotte (last-but-not-least) is dit een behoorlijk winterharde, rijk bloeiende, zeer sierlijke plant in de tuin. Onze kweker laat ieder jaar van de mooiste kleuren en de beste takken de bloemen laten staan om er zaad van te plukken. Zo ben je verzekerd van de kleuren oranje, rood en geel. In de winter willen de planten niet nat staan, zorg dus voor goede afwatering. De bloeitijd is in juni-augustus op een hoogte van 70 cm.

Het lancetvormige blad is groot en groeit massaal, 50 cm er bovenuit steken de aartjes vol met roze bloemetjes. Aan de wortel dankt de plant zijn griezelige naam, deze is nl. dik cilindrisch en slangachtig gebogen. Deze wortel bevat grote hoeveelheden looistoffen en enig antrachinon. Geneeskrachtig bij mond- en keelonstekingen. Geef deze meerjarige plant een vochtig plekje.

Een prachtige (maar zeer giftige!) plant met een zeer oude historie. Het grote glanzend groene blad groeit in een rozet. De bloemen komen net boven het blad uit, de spitse bloembladen hebben een stervorm en wit met violette nerven in het centrum. Na de bloei ontstaan de donkergele (eerst groene) bessen. In de Middeleeuwen geloofde men dat de dikke wortels bijzondere eigenschappen hadden. Ze zijn onregelmatig gevormd en met enige fantasie zie je er een mannetje in; het zgn. 'Alruinmannetje'. In die tijd was de “signatuurleer” algemeen erkend: een gelijkenis verbond de plant met het afgebeelde deel van het menselijk lichaam, in dit geval dus het gehele lichaam. Vanwege langdurige hallucinaties bij lichte dosering werd de plant veel in magie en hekserij gebruikt.

Winterharde plant, bittere smaakmaker, ook geneeskrachtig (spaarzaam gebruiken!) Beroemd is de absintlikeur, die een poosje verboden is geweest en daardoor zeer gewild!

In Afrika is dit zonder twijfel de oudste en bekendste medicinale plant!
Bekend is de Wilde-Als-Brandy, die rust-gevend en pijnstillend is. Trek thee van deze plant tegen verkoudheid en griep (niet langer dan 7-10 dagen achtereen).
Veel toegepast wordt het extract tegen b.v. luis, de hallucinerende eigenschappen nopen tot voorzichtigheid bij roken! Ontdek ook de bijzonder sierlijke eigenschappen van deze 1-2m hoge, fijn generfde, groengrijze plant, die niet onderdoet voor de A. annua (505500). Een originele haag, die bij aanraking geweldig geurt!

Een veelzijdig en geheimzinnig kruid! Indianen (sorry: Native Americans) geloven dat de plant paranormale begaafdheden verbetert, de Ojibwa stam gebruik(t)en de plant derhalve in religieuze ceremonies. De likeur vermout is een gedistilleerde wijn die op smaak wordt gebracht met Artemisia. Verder is aangetoond, dat het extract van het blad en de stengel van deze soort remmend en zelfs dodend werkt op de schimmel Phytophthora, de veroorzaker van de aardappelziekte in aardappels en tomaten (zie www.redalyc.org). Geef de plant een zonnige, goed gedraineerde grond, de plant is dan meerjarig. Met de thee wordt in oude Indiaanse tradities veel in- en uitwendige ziekten en ontstekingen bedwongen. Grappige toepassing is het heerlijk kruidig geurende blad als deo, bijvoorbeeld bij zweetvoeten!

Het zaad, de gele bloemetjes en het varenachtige blad hebben een heerlijke, kamferachtige geur... dit maakt de plant al heel aantrekkelijk! Een beetje van de gedroogde plant door je kussen geeft een rustgevend effect. Maar voordat we gaan oogsten, eerst de plant zelf: deze groeit wel tot 2 meter hoog en is een prachtige éénjarige afscheiding voor een veranderlijke tuin. Al eeuwenlang is in China de geneeskrachtige werking bekend: koortsverlagend en bacteriedodend. Het Artemisinine-gen, dat in deze plant wordt gevonden blijkt veelbelovend voor de medicatie tegen malaria te zijn. Ook zijn er veelbelovende onderzoeken bekend met positieve uitslagen tegen kanker. We verwijzen naar externe bronnen op internet, gebruik op eigen verantwoordelijkheid. De blaadjes kunnen overigens ook als pittige bittermaker door salades.

Frisse mint- of muntsoort met een duidelijke appelgeur! Het blad is behaard en heeft een wollige touch. De bloei is wit. Een heerlijke mint voor thee en frisse gerechten.

Zo‘n geurige basilicum als deze grote soort (tot 120cm) kom je zelden tegen!
De plant maakt grote, fluweelzachte bladeren en volle, witte bloemtrossen (die overigens ook eetbaar zijn!).
Idee: zet de plant in een flinke pot en laat deze in een kas of koele kamer overwinteren. In de loop der jaren ontstaat een houtig stammetje.

Een zeldzaam aangeboden en zeer geurige soort! Nauw verwant aan Ocimum gratissimum krijgt deze overblijvende soort ook een houtige basis. Uiteraard moet de plant wel ‘s winters naar binnen (20̊C). In 1 jaar groeit deze Afrikaanse basilicum tot 1 m hoogte en het zijn de bloemetjes, die een zalige kruidnagel- tot kamfergeur verspreiden. De bereiding tot aromatische olie in Afrika is een belang-rijke toepassing! Ook in een kruidige en geneeskrachtige thee maar uiteraard als smaakmaker in gerechten een topper.

Dit liggende, sterk vertakte dwergstruikje wordt niet hoger dan 15 cm. De fijne, witte, kruikvormige bloemetjes hebben een speels rood tuitje (kusmondje), na de bloei ontstaan kleine rode besjes, die arbutine, looistoffen en flavonglycoside bevatten, geneeskrachtig tegen blaasontsteking. De plant kiemt langzaam en groeit het liefst op droge, zanderige plaatsen. Het gedroogde blad geeft samen met aluin een goede blauwe kleurstof.

Pijpvormige bloemen groeien in ronde kluwen aan één meter hoge stengels. De bloemen verschijnen in rode, roze en lila tinten. Het blad is zeer aromatisch en eetbaar: lekker in vleesgerechtenen salades, je maakt er een verrukkelijke, kruidige thee van met Earl Grey aroma. Er zijn veel geneeskrachtige toepassingen bekend.

Een subtiel getinte, maar weinig bekende Monarda met enigszins gevlekte, lilaroze bloemen. De bladeren bezitten een zeer sterke citroengeur en geven uw kopje thee het echte Earl Grey aroma. Ook voortreffelijk voor potpourri’s. ‘s Winters goed beschermen, de plant is iets gevoeliger dan veel andere Monarda’s en worden vaak als eenjarige plant geteeld.

Deze meerjarige plant komt in West- en Midden-Europa ook in het wild voor. Ze worden (inclusief de speelse, witte schermbloemen) ongeveer 1 m hoog en houden van vochthoudende kleigrond. Als keukenkruid worden de smakelijke en aromatische blaadjes in soepen, sauzen, maar ook rauw in salades (vooral samen met tomaten) gebruikt. Als geneeskruid is thee bij verkoudheid een bekend en verlichtend middel.

Een fijngebouwde witte schermbloemachtige met de voor de soort typerend geveerd blad. De hoogte is 75 cm. In de natuurgeneeskunde gebruikt men de wortel vanwege hoest remmende werking.

Deze fijne variëteit geeft een flinke, winterharde pol met zeer dunne, holle stengeltjes. Elke 3 jaar verplanten naar een ander plekje. De plant herstelt zich weer na een “knipbeurt”. Bieslook is eetlust bevorderend.

Deze grove variëteit geeft vrij dikke, ronde stengeltjes. Wist u dat 's winters grove bieslook in een pot kan worden gezaaid? Voor het raam wordt het een redelijke plant en in het voorjaar kan deze weer in de tuin. Elke 3 jaar verplanten naar een ander plekje. Bieslook is eetlust bevorderend.

Deze middelgrove variëteit geeft middeldikke, ronde stengeltjes. Wist u dat ‘s winters bieslook in een pot kan worden gezaaid? Voor het raam wordt het een redelijke plant en in ’t voorjaar kan deze weer in de tuin. Elke 3 jaar verplanten naar een ander plekje. Dit is een winterhard ras, dat zich snel herstelt na een “knipbeurt”. Bieslook is eetlust bevorderend.

ECO GETEELDE ZADEN! Deze middelgrove variëteit geeft middeldikke, ronde stengeltjes. Wist u dat ‘s winters bieslook in een pot kan worden gezaaid? Voor het raam wordt het een redelijke plant en in ’t voorjaar kan deze weer in de tuin. Elke 3 jaar verplanten naar een ander plekje. Dit is een winterhard ras, dat zich snel herstelt na een “knipbeurt”. Bieslook is eetlust bevorderend.

Beroemde bieslook vanwege de lichte en prettige knoflooksmaak. Het lange blad is plat in plaats van het pijpvormige blad dat je van gewone bieslook gewend bent. Zeer geliefd in de verfijnde keuken! De planten zijn zeer winterhard en bloeien heel rijk met witte trosjes (in tegenstelling tot gewone bieslook dat lila bloeit). De bloemen worden dankbaar en veel bezocht door bijen!

ECO GETEELDE ZADEN! Beroemde bieslook vanwege de lichte en prettige knoflooksmaak. Het lange blad is plat in plaats van het pijpvormige blad dat je van gewone bieslook gewend bent. Zeer geliefd in de verfijnde keuken! De planten zijn zeer winterhard en bloeien heel rijk met witte trosjes (in tegenstelling tot gewone bieslook dat lila bloeit). De bloemen worden dankbaar en veel bezocht door bijen!

Beroemde bieslook vanwege de lichte en prettige knoflooksmaak. Het lange blad is plat in plaats van het pijpvormige blad dat je van gewone bieslook gewend bent. Zeer geliefd in de verfijnde keuken! De planten zijn zeer winterhard en bloeien heel rijk met witte trosjes (in tegenstelling tot gewone bieslook dat lila bloeit). De bloemen worden dankbaar en veel bezocht door bijen! In Azië wordt deze bieslook met de bloeistengels in knop geoogst: deze zijn heerlijk sappig en smakelijk.
DEZE AZIATISCHE SELECTIE MUNT UIT IN BREEDTE EN OOGSTGEWICHT.

Een plant van dodelijk schoonheid.... de bedwelmende geur van de kleverige klierharen waarschuwen al: deze plant is raar.... Maar ook zo mooi...! De trossen grote kelkvormige bloemen zijn crèmewit met dieppaarse aders. De hoogte is 80 cm, de plant heeft vrij groot blad en staat het liefst op een licht beschaduwde plaats. In - en uitwendig gebruik heeft geneeskrachtige werking, deskundigheid bij gebruik is zeker vereist! Al minstens 4000 jaar kent de mensheid de bedwelmende en hallicunerende werking van dit “heksenkruid”.

De donkerrode zaden dienen als kleurstof (anatto) voor kaas, boter en textiel. Zuid-Amerika is de bron van deze plant, door de Spanjaarden is deze ook in de Filippijnen aangeplant. De oude Inca’s maakten er een (bloedrode) religieuze drank van. De bladhoudende plant heeft vrij groot, hartvormig blad en bloeit al op jonge leeftijd met roze bloesem (lijkt op appelbloesem). Zet deze tropische plant ‘s winters binnen.

De ronde, blauwe bloemtrosjes verbaast jaarlijks iedere bezoeker van de Priona tuinen! Deze inheemse meerjarige plant is ideaal voor de siertuin vanwege de late bloei (augustus-oktober). Geef ze een vochtig, kalkarm en zonnig plekje, tussen beplanting groeit de stengel wat hoger (30-100cm). Late vlinders zijn u ook zeer dankbaar! Vroeger at men het blad als spinazie, wegens de cocktail van werkzame stoffen is dat niet raadzaam, wel als geneeskruid: tegen hoest, verstopping en vergiftiging. Een veelzijdige aanrader!

Een prachtige en nuttige Noord-Amerikaanse plant! De rode wortel levert rode kleurstof, die Indianen vroeger veel gebruikten. Als geneesmiddel is vooral de alkaloïde Sanguinarine bekend als middel tegen tandvleesontsteking of tegen hoest. De bloemen van dit familielid van de papavers hebben puntig bloemblad en zijn hagelwit van kleur met een geel hartje. De bescheiden hoogte (20 cm) en de voorkeur voor lichte schaduw en humusrijke grond maken deze voorjaarsbloeier tot een fijne tuinplant, die wel wat op een bosanemoon lijkt. Zeer winterhard!

De Bodhiboom is inheems in India en Sri Lanka en is de belangrijkste boom in het Boeddhisme. Deze geldt als heilige boom, omdat Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder een bodhiboom: bodhi (=verlichting) bereikte. Binnen het Hindoeïsme worden ook veel exemplaren van deze Ficus als heilig erkend, maar daar gaat de plaatselijke priester over... De opvallend gevormde bladeren hebben een "druppelspits", waarvan men aanneemt dat die zorgen voor de snelle afvoer van regenwater. De plant mag ‘s zomers buiten staan en is verder een boeiende kamerplant, die je niet snel aantreft in het normale kamerplantensortiment! Voor de sier worden de blaadjes ontdaan van het bladgroen en vervolgens gedroogd, wat een prachtig skelet oplevert! Uiteraard wordt aan zo’n heilige boom veel geneeskrachtige werking toegeschreven, op internet is daar informatie over.

De zetmeelrijke zaden worden als voedingsmiddel gebruikt. In de geneeskunde gebruikt bij diverse uitwendige aandoeningen. Een veelgebruikte groenbemester. Bijen en zweefvliegen zijn er ook dol op!

Een meerjarige, fors groeiende plant met gele schermbloemen, die zeer sterk zijn als snijbloem. De hoogte is (afhankelijk van de standplaats) 80-150 cm en de bloei begint in juni met een nabloei tot diep in de herfst. De botanische naam “Tanacetum” is vermoedelijk afgeleid van het Oudgriekse woord “athanasia” dat “onsterfelijk” betekent. Het heeft deze naam waarschijnlijk te danken aan het feit dat de bloemen niet makkelijk verwelken en lang hun gele kleur behouden, maar het kan ook duiden op een soort levensdrank die ervan gemaakt werd. Ook werd boerenwormkruid gebruikt voor het conserveren van lichamen.
De klierharen aan het sierlijk geveerde blad zijn verantwoordelijk voor de typische kamferachtige geur, die een signaal geeft dat de plant wel eens giftig zou kunnen zijn. Welnu, dat is ook zo: de olie, die uit de plant kan worden gewonnen is in principe giftig, een reden waarom het in de Verenigde Staten verboden is om de plant te verkopen (wat natuurlijk onzinnig is, binnen de geneeskunst gebruiken we juist dat gif in de juiste dosering). Mieren houden niet van boerenwormkruid, daarom werd het kruid vroeger wel bij keukendeuren geplant.
Geneeskrachtige eigenschappen: uitwendig kan het gebruikt worden als lotion bij schurft. Wat boerenwormkruid in de schoenen geplaatst zou helpen tegen chronische koorts. In de fytotherapie wordt het gebruikt tegen onder andere artritis en verkoudheid. In de plant komt het giftige thujon voor dat wormafdrijvend (spoel- en lintwormen) is. Verkeerde doses veroorzaken duizeligheid, krampen, buikpijn en kunnen dodelijk zijn.
Verdelgingsmiddel: de etherische oliën uit de plant, zoals triticine, irisine en graminine worden gebruikt in de receptuur voor insectenverdrijvende middelen.
Als voedsel: in kleine hoeveelheden wordt boerenwormkruid vermengd in groenkoeken of ovenkoeken en gebruikt om de smaak van eieren te verbeteren.
Verfplant: de bloem is een dankbare “leverancier” van gele kleurstof.
(bron: o.a. Wikipedia)

Deze meerjarige plant is inheems, maar zeer zeldzaam (en beschermd) in ons land. De plant bloeit in kransjes rondom de stengel met fraaie lilaroze bloemetjes, die veel nectar bevatten en dus erg in trek zijn bij vlinders, bijen en andere insecten. Hoogte 40-50 cm.
De blaadjes en bloemetjes zijn kruidige smaakmakers, vers of gedroogd, door gerechten of rauw door de sla, ook maak je er een heerlijk kruidige thee mee. De smaak heeft tonen van basilicum en tijm.
Bronnen vermelden, dat de plant een goede invloed heeft op de spijsvertering, we lazen ook over wondbehandeling.
Van het blad wordt een bruine en gele kleurstof gewonnen, een goede verfplant dus.

Zeer sterke munt, die heel gemakkelijk groeit in de zon of schaduw. De smaak is stevig door het hoge mentholgehalte en het blad wordt daarom al sinds mensenheugenis gebruikt tegen beginnen keelpijn. Een heilzame en smakelijke thee ligt dus voor de hand, maar ook gesnipperd door de sla en bij visgerechten is munt een frisse smaakmaker! De planten woekeren snel, dus teelt in (grote) potten verdient aanbeveling. Het blad is wollig, net als Marokkaanse munt en de bloei uitbundig: bijen en vlinders profiteren mee.

Brandnetels zaaien? Hoe kom je er op! Door de toenemende vraag naar deze veelzijdige plant heb ik een studie gemaakt van alle toepassingen: niet gering… Veel vogels vinden bescherming tussen de 1-2m hoge planten, vlinders en bijen voeden zich, de vezel kan tot stof worden geweven, de bladeren geven een groene kleurstof, de wortels een gele. Het jonge blad kan als spinazie of in de soep worden gegeten. Koken of verhitten doet de stekende werking teniet. Geneeskrachtig: bloedzuiverend, bloedstelpend, vochtafdrijvend, anti-allergisch en zeer voedzaam. Geef ze een beperkte plek om woekeren te voorkomen.

Brandnetels zaaien? Hoe kom je er op! Door de toenemende vraag naar deze veelzijdige plant heb ik een studie gemaakt van alle toepassingen: niet gering… Het jonge blad kan als spinazie of in de soep worden gegeten. Koken of verhitten doet de stekende werking teniet. Geneeskrachtig: bloedzuiverend, bloedstelpend, vochtafdrijvend, anti-allergisch en zeer voedzaam.
Deze eenjarige brandnetel wordt het meest gebruikt in de professionele kweek omdat ze geen meerjarig wortelgestel vormen. De plant blijft ook lager (50 cm) maar vormt wel snel zaad, dus houd ze in de gaten... de bladeren “branden” nog meer dan de Grote Brandnetel, dus handschoenen aan bij het oogsten!

Een kruipend plantje met semi-succulente blaadjes en trosjes van kleine geelgroene bloemetjes. Zandgrond is ideaal, in het wild vind je ze (zeldzaam!) op zand, vaak langs rivieren. De geneeskrachtige werking is vooral bekend op het gebied van chronische blaascatarre en nierkoliek.

Verwant aan Alsem. Bittere toevoeging in de keuken en gebruik van de wortel als geneeskruid.

Van de wortels werd 'oorlogskoffie' gebrand. Nog steeds wordt cichorei toegevoegd om koffie te verreiken! De wortel is geneeskrachtig en het blad is gezond als salade. In Zeeland wordt veel cichoreiwortel geteeld, vanwege de inuline. Inuline is een ideaal vezelproduct, dat vanwege de goede darmwerking in fruitdranken wordt verwerkt.
In Italië is de wortelcichorei (Radicce) geliefd om zijn fijne, bittere smaak en wordt vooral in de winter gegeten. Heerlijk op de bakplaat of in soepen, wel “slow-food” laten sudderen, minstens een half uur.

Wat het eerste opvalt is het prachtige, diepingesneden, grijsgroene blad met sterk citroenaroma. Het is een Zuid-Europese plant, die net als lavendel en rozemarijn eigenlijk een struikje (houtig) is, maar bij ons door jaarlijks terug te snoeien zich steeds verjongt. Zet de plant zonnig en niet te nat, dan blijft deze jarenlang je maatje! De iets bittere nasmaak was in de Middeleeuwen reden om de plant te verwerken in vette gerechten voor een betere vertering. Geen verkeerde keuze, want een matig gebruik is goed voor het maag-darmkanaal. Uit de plant wordt een gele verfstof getrokken. In 1792 werd absint, gemaakt van onder andere citroenkruid, uitgevonden door een Franse dokter. Het was bedoeld als een geneesmiddel, maar werd een volksdrank. Het beroemde kruidenbittertje werd een tijd verboden vanwege de rustgevende bijwerking die werd gewantrouwd, een thee getrokken van citroenkruid (en toevoegingen vanwege de smaak) is nog steeds rustgevend. Overdaad schaadt!

Al eeuwen staat dit heerlijk naar citroen geurende en smakende kruid bekend om zijn verjongende en rustgevende werking! Thee van citroenmelisse met een beetje honing is een veel beproefd slaapmutsje... Maar gebruik ook eens een blaadje bij een frisdrankje of in de salade. Verder worden de blaadjes gebruikt bij paling, vis en vleesgerechten (niet meebakken of -koken) en bij de likeur- of wijnbereiding.

ECO GETEELDE ZADEN! Al eeuwen staat dit heerlijk naar citroen geurende en smakende kruid bekend om zijn verjongende en rustgevende werking! Thee van citroenmelisse met een beetje honing is een veel beproefd slaapmutsje… Maar gebruik ook eens een blaadje bij een frisdrankje of in de salade. Verder worden de blaadjes gebruikt bij paling, vis en vleesgerechten (niet meebakken of -koken) en bij de likeur- of wijnbereiding.

Een grappig muntsoortje, dat als een mosje over de grond of tussen staptegels kruipt met zeer kleine blaadjes. Lichte aanraking geeft al een frisse muntsmaak. De blaadjes kunnen speels in de thee worden gestrooid voor een heerlijke muntsmaak.

Prachtige plant uit Zuid-Afrika. De zalmkleurige (of beter garnaalkleurige) bloemen groeien in kluwen en ontspruiten uit een ronde knopkluster, enkele klusters boven elkaar. Heel geliefd is de plant naast het zeer sierlijke, vanwege de kalmerende, rustgevende thee, die zelfs euforische effecten heeft. Deze wordt gemaakt van de gedroogde bloemen en blaadjes en gemengd met bijvoorbeeld mint (vanwege de smaak) gedronken. De planten kunnen vorstvrij overwinteren.
Dat de bloem een opvallende gelijkenis met een garnalencocktail (‘Shrimpcocktail’) vertoont kan je zien aan de laatste foto, die ik als grapje toevoeg...

Prachtige plant uit Zuid-Afrika. De oranje bloemen groeien in kluwen en ontspruiten uit een ronde knopkluster, enkele klusters boven elkaar. Heel geliefd is de plant naast het zeer sierlijke, vanwege de kalmerende, rustgevende thee, die zelfs euforische effecten heeft. Deze wordt gemaakt van de gedroogde bloemen en blaadjes en gemengd met bijvoorbeeld mint (vanwege de smaak) gedronken. De planten kunnen vorstvrij overwinteren.

Prachtige plant uit Zuid-Afrika. De zeer sierlijke, oranje bloemen groeien in kluwen en ontspruiten uit een ronde knopcluster, enkele clusters boven elkaar. Heel geliefd is de plant naast het zeer sierlijke, vanwege de kalmerende, rustgevende thee, die zelfs euforische effecten heeft. Deze wordt gemaakt van de gedroogde bloemen en blaadjes en gemengd met bijvoorbeeld mint (vanwege de smaak) gedronken. In de traditionele geneeskunde wordt het bestanddeel leonurine aangewend tegen hoofdpijn, hoesten, koorts, astma, aambeien en dysenterie. Nog meer geneeskrachtige werkingen vind je op internet. Het blad kan (naast tabak) worden gerookt als milde vervanger van Cannabis. De narcotische eigenschappen schijnen een rustige sensatie en euforie te veroorzaken. Leuk voor kinderen: uit de basis van de bloemen zuig je de heerlijk zoete nectar! De groeikracht is enorm: 1 m op arme en 2-3 m op vruchtbare grond. Bijen en vlinders bezoeken de bloemen graag en de planten kunnen vorstvrij overwinteren.

Prachtige plant uit Zuid-Afrika. De zeer sierlijke, spierwitte bloemen groeien in kluwen en ontspruiten uit een ronde knopcluster, enkele clusters boven elkaar. Heel geliefd is de plant naast het zeer sierlijke, vanwege de kalmerende, rustgevende thee, die zelfs euforische effecten heeft. Deze wordt gemaakt van de gedroogde bloemen en blaadjes en gemengd met bijvoorbeeld mint (vanwege de smaak) gedronken. In de traditionele geneeskunde wordt het bestanddeel leonurine aangewend tegen hoofdpijn, hoesten, koorts, astma, aambeien en dysenterie. Nog meer geneeskrachtige werkingen vind je op internet. Het blad kan (naast tabak) worden gerookt als milde vervanger van Cannabis. De narcotische eigenschappen schijnen een rustige sensatie en euforie te veroorzaken. Leuk voor kinderen: uit de basis van de bloemen zuig je de heerlijk zoete nectar! De groeikracht is enorm: 1 m op arme en 2-3 m op vruchtbare grond. Bijen en vlinders bezoeken de bloemen graag en de planten kunnen vorstvrij overwinteren.

Een meerjarige, wilde telg van het uiengeslacht. De plant komt (zeldzaam) nog voor op vochtige schaduwplaatsen (loofbossen) en het brede blad met de witte, bolvormige bloeiwijzen (30-40 cm hoog) zijn van een verrassende schoonheid! Je plant ze dan ook het beste op een (deels) beschaduwde plaats, de grondsoort maakt niet veel uit hoewel kalkrijk het meest wordt gewaardeerd. Blad en bolletjes worden fijngehakt gebruikt in soepen, salades, kwark en kaas. De bloemen (zelfs bij afrijping eetbaar) zijn wat pittiger dan het blad, maar met mate een mooie aanvulling in salades. Heerlijk is daslook in pesto en kan op alle mogelijk manieren i.p.v. knoflook worden gebruikt, de smaak is milder. Vermeldenswaardig is de geneeskrachtige werking op vele gebieden o.a. bij arteriosclerose (aderverkalking).
Let bij het wildplukken op de uiengeur, het blad lijk namelijk op het giftige blad van Lelietje der Dalen, Aronskelk en Herfsttijloos.

Prachtige, exotisch aandoende plant met grote naar boven gerichte helderwitte tot lichtlila kelkbloemen, soms een donkerder hart hebben. De stengels zijn donkerviolet en bestoven bloemen groeien uit tot grote gestekelde vruchten, die een beetje op kastanje-omhulsels lijken. Na het openbarsten van deze vruchten kunt u ze drogen. De plant heeft voor optimale groei veel stikstof nodig. Bij deskundig gebruik een sterk geneeskruid, maar pas op! Amateurisme is dodelijk, de plant is giftig.

Een sierlijke en weinig bekende, tweejarige plant met mooi groengeel blad en kleine bloempjes in schermen: 70-120 cm hoog. De bloei is vrij vroeg, in mei en juni. Goed te combineren in een border, maar doorwaskervel is ook op zijn plaats in een bostuin (kan tegen schaduw) of zelfs een bloemenweide. De bladeren, jonge scheuten en bloemknoppen gebruik je rauw in salades of gekookt in soepen, stoofschotels enz. Extra mals is de groei onder een bleekpot. De wortels eet je gekookt en hebben een zachte selderiesmaak. De plant begint in de herfst te groeien en de bladeren zijn dus vaak beschikbaar gedurende de winter. Ze hebben een vrij sterke, heerlijk kruidige smaak die aan selderie doet denken. Zelfs de zaden zijn eetbaar en worden gebruikt als vervanger voor peper. Deze makkelijke plant groeit in het wild in Europa en Azië en kan goed tegen (eventueel iets zilte) wind.

De bekende Dotterbloem is inmiddels een bekende verschijning in ondiepe sloten, natte graslanden en langs beekjes. Geef ze dus een (zeer) vochtige plek en deze meerjarige plant beloont je met fraai, glanzend en niervormig blad en warmgele, glanzende bloemen. Hoogte van de plant ongeveer 30 cm, groeit in de breedte.
Veel van de plant is eetbaar, soms rauw, soms gekookt. De wortels moet je eerst koken, het jonge blad (in de sla) en de bloemknoppen kan je rauw eten (zuur maken als kappertjes) en het oudere blad kan je koken als spinazie.
Let op, sommige mensen krijgen huidirritatie van deze plant!
Voor de vele geneeskrachtige eigenschappen, zie betrouwbare bronnen op het internet, gebruik voor eigen risico.

Een Afrikaantje met een heerlijk frisse geur en smaak, dat is uniek! De anijsgeur, dat het blad van dit plantje verspreidt is werkelijk door niemand te versmaden! De enkele bloemetjes (laatbloeiend) zijn warmgeel, hoogte 40-50cm. Enkele blaadjes door de salade heeft een bijzonder smaakeffect, maar pas op, niet iedereen kan tegen ongekookte Tagetes lucida. De Indianen kennen de hallucinerende werking (door rauw eten of roken), deze verdwijnt bij koken of verhitten voor de thee.

Keuken- en geneeskruid. Zeer winterhard. Hoog opgroeiende plant tot 150cm. Oogst de jonge scheuten en gebruik in azijn of vlees- en visgerechten. Een omelet en salade worden ook verrijkt! Dragon wekt de eetlust op en werkt tegen darmstoringen.

Een geneeskrachtig inheems kruid, dat al in de oudheid bekend was! Alleen bij deskundig gebruik werkt duivekervel bloedzuiverend, het stimuleert gal en lever en is vochtafdrijvend. Verder kan uit de plant gele kleurstof worden getrokken. Groeit vooral op zandgrond en is ondanks de tere aanblik zeer sterk. Het zeer fijne blad lijkt als rook uit de aarde te komen (Fumaria= rook der aarde).

Zeldzame wilde plant, groeit op zand- en leemgronden en bloeit van juli-september. De 30 cm hoge, ijle bloeistengels hebben aan het eind een schermvormig trosje roze-rode bloemetjes met speelse gele meeldraden. Dit telgje van de gentiaanfamilie werd vroeger heel veel in de geneeskunde gebruikt. Voor je gezondheid heb je wel duizend gulden over nietwaar? Werkt vooral op de eetlust en spijsvertering. Tweejarig.

Zie voor al onze soorten hoofdstuk "Zaden"-"Meerjarige Planten" of typ in het zoekvenster "Echinacea"

Een imposante en sierlijke plant, die ten onrechte wel wordt verward met de berenklauw (Heracleum), de hoogte kan oplopen tot wel 2 m! Een opsomming van alle eetkwaliteiten: Het blad wordt rauw gegeten in salades of kort gekookt de zoete smaak doet wat denken aan zoethout. Jonge stengels en jonge scheuten worden ook gekookt of rauw verwerkt. Stengels moeten worden geschild als bleekselderij. In de zomer kan de buitenste laag van de stengels huidirritatie veroorzaken (niet zo erg als bij de Berenklauw), oogsten met handschoenen dus! Bekend is de toepassing als natuurlijke zoetmaker van taartvruchten en jam. Extra gesuikerd is het een sierlijke lekkernij als snoep of in de verjaardagstaart! Uit de wortels en de zaden wordt een heerlijke, etherische olie verkregen, die vervolgens wordt verwerkt in likeuren zoals Chartreuse. Van alle delen wordt overigens ook thee getrokken. De vele medische toepassingen vind je op internet.

Dit wondertje is nog niet zo lang in cultuur! Wie de plant voor het eerst ziet voelt aan het glanzende, wasachtige blad of het wel echt is. Alleen al om het blad zou je deze willen telen. Later verschijnen (ook niet onaardig!) de groengele bloeischermen op een compacte hoogte van 40-50 cm. Net als alle engelwortelsoorten bezit de plant krachtige stoffen, die (mits deskundig aangewend) in de geneeskunde zeer bruikbaar zijn.

Indrukwekkende 1 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit is de donkerste van kleur, die we kennen: Donkerpurper, bijna zwart blad, decoratief rode stengels en bruinrode bloemen in de knop en rozewit in bloei!

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Het blad is groen. In het voorjaar verkopen we planten, zie 831500

Prachtige klimplant, die in de zomer trossen met witte of paarse vlinderbloemen geeft, gevolgd door harige peulen met 3-6 zwarte zaden. Zowel het jonge blad als de jonge peulen en zaden zijn eetbaar, in Midden Amerika worden de zaden gebruikt als surrogaatkoffie. De bonen van deze plant worden in de traditionele Aziatische geneeskunst aangewend tegen neurologische aandoeningen zoals Ziekte van Parkinson. De natuurlijke levodopa wordt in de hersenen omgezet in dopamine, en stof die de uitingen van de ZvP afremt. Deze stof is overigens ook sterk libido verhogend! Gebruik de gemalen zaden alleen onder medisch toezicht. Nog een laatste tip: de harige peulen kunnen allergie veroorzaken, gevoelige mensen kunnen beter handschoenen dragen.

Een prachtig plantje, wat nog zeer zelden voorkomt in Zuid-Limburg. Gedrongen groei (hoogte 30 cm) met donkergroene blaadjes en rozerode lipbloempjes. Bij kneuzing geurt de plant heerlijk kruidig. Vroeger werd het blad en de bloem gebruikt bij eetperikelen of uitwendig bij wonden.

Vanuit Zuid-Europa is deze prachtige, zeer winterharde plant hier en daar verwilderd in onze natuur: een stinzeplant dus. Sierlijk geveerd blad met bovenin trossen van witte, roze of blauwe lipbloemen. Ideaal voor de informele- of wildtuin. Galega is Grieks voor “melk te voorschijn brengen”. Zolang de plant niet bloeit stimuleert de plant melkproductie bij kraamvrouwen maar ook bij dieren. Sinds de oudheid wordt Galega al gebruikt, ook voor verlaging van de bloedsuikerspiegel en ter bevordering van spijvertering en vochtafdrijving. Let op: tijdens en na de bloei wordt de plant ongeschikt en zelfs giftig!

Een zeer populaire plant uit tropisch Azië, die belangrijk is binnen de traditionele geneeskunst, bijvoorbeeld tegen reuma. Verspeen 5 planten in een pot, dan heb je in elk geval zowel vrouwelijke als mannelijke bloemen en dus vruchtzetting. De zaden zijn heel populair als kralen, maar ook om olie uit te persen, de plant is zeer decoratief als kamerplant en kan in de zomer buiten staan, regelmatig flink snoeien verfraait de vorm. Een zeer belangrijke reden om deze plant te kweken zijn de traditionele overleveringen dat het verpulverde zaad de vruchtbaarheid bij man en vrouw verbetert.

Een sierlijke plant, 1-1,5 m hoog, groot elliptisch blad met opvallende nerven en een gele bloemtros. De wortel wordt tegen maag- en darmaandoeningen gebruikt.

Een distel met rode stengels en groot grijsgroen blad. Bovenaan de stengels prijken de oranjegele bloemhoofdjes. Aan de naam hangt een middeleeuws luchtje en dat klopt ook, sinds die tijd wordt dit kruid aangewend voor maag-, lever- en galkwalen. Voor een gezegende gezondheid... Hoogte 40 cm. Voor één en tweejarige teelt.

Een luchtig bloeiende, forse plant van 30-80 cm hoogte (afhankelijk van vochttoevoer) met hemelsblauwe trompetbloemetjes. Typerend zijn de balvormige vruchtjes, waar de plant de soortnaam “inflata” aan dankt (=opgeblazen of gezwollen). Naast de sierwaarde blijkt uit de naam ook de historie als tabak, het roken schijnt een euforische ervaring te zijn, die de indianen graag zochten (en zoeken?) De moderne roker gebruikt deze tabak als afkicktabak om van de nicotine af te komen, lobeline is minder verslavend, zo schijnt. Kleine hoeveelheden als thee zijn heilzaam voor zenuwstelsel, luchtwegen en keel. Men experimenteert momenteel met lobeline als groeiremmer op kankercellen. Let op: overdosering is gevaarlijk en experimenten zijn op eigen risico!

Dit familielid van de tomaat is in India, Japan maar ook in de VS enorm populair vanwege de gezonde extracten die er uit gemaakt worden. Lees er internet maar op na: alle levensfuncties blijven langer vitaal…! De plant is in de kas of binnen te overwinteren, na de gele bloei ontstaan rode vruchtjes.

Een klimmertje met prachtige belvormige bloemetjes, bleek groenwit met purperen buitenkant. De wortels (pas na 3 jaar oogsten) worden net als van echte Ginseng gebruikt om er energie gevende tonics van te maken.

Deze zeer winterharde, Chinese struik is nog tamelijk zeldzaam, wij hebben regelmatig vers zaad uit het Arboretum Kalmthout. De groei is vrij kalm, na 10 jaar zijn de struiken ongeveer 150 cm en snoeien is geen probleem. Het vijfdelige, harige blad is groot en uit witte bloeibolletjes groeien blauwzwarte bessen, die lang kunnen narijpen. De takken zijn bedoornd. In de 19e eeuw werd dit soort nog onder het Panax-geslacht gerangschikt, de bekende Ginseng (zie edepot.wur.nl) Gelukkig is deze struik veel gemakkelijker in de teelt en wordt gezien als een mildere vorm van de gewone Ginseng, werkzame componenten zijn eleuterosiden, sterolen en flavonen.

De frisgroene, bossige plant is gesteld op niet te natte grond. De blauwe lipbloemen bloeien aan 30-50 cm hoge stengels in een lange rij. Een belangrijk kalmerend geneeskrachtig kruid, ook tegen hoofdpijn. Een ideale plant, die ook zeergoed gedijt op drogere plekken en in de schaduw.

Alleen om de naam al wil je dit plantje hebben! Guichelheil is een kruip- of hangplantje met glanzend, klein blad en kleine, oranjerode bloemetjes. Deze sluiten zich bij naderende regen en werken dus als een weerhuisje! Het plantje wordt als geneeskrachtig kruid aangewend, in verband met de aanwezigheid van giftige stoffen is deskundigheid bij de bereiding zeer vereist. Nog meer Anagallissoorten: zie hoofdstuk "eenjarige bloemzaden".

Allereerst is echte guldenroede bekend om de gele kleurstof om stoffen en wol te verven. Medicinaal is de thee bloedzuiverend. Verder is de stimulerende werking van nier en blaas bekend. De plant met mooie gele bloemtrossen wordt ongeveer 1m hoog. Bloeitijd aug-okt.

Zeldzame meerjarige plant, die hoog opschiet en talrijke bloemkransen over de hele stengel verdeeld heeft. De lipbloemen zijn grappig behaard en lilaroze tot rood van kleur. Dit oude geneeskrachtige kruid werkt door de hartactieve glycosiden versterkend bij hartklachten, nervositeit en angst. Hoogte 30-200cm, afhankelijk van de vochthoeveelheid. Bloeimaanden: VI-IX. Ideaal bij de vijver, woekert niet.

Een natuurlijke vlooienvijand! Vroeger het huismiddel tegen vlooien bij honden en katten, probeer het uit... Deze telg van het vlooienkruidgeslacht is 50 cm hoog met gele bloemhoofdjes, dezelfde vorm als madeliefjes. De bloei is heel rijk van juli-september. Aan de naam zie je het al, dat hier vroeger ook dysenterie mee werd bestreden. De plant komt nog in het wild voor. In de natuur (tijdens kamperen bijvoorbeeld) houd je de planten boven een kampvuurtje om vliegen, muggen en andere insecten te verdrijven.

Dit familielid van de stokroos en kaasjeskruid groeit in het wild op zilte en brakke gronden. In de tuin past hij zich naadloos aan. De plant kan 1,5 m hoog worden, heeft grijs viltig blad en 5 cm grote open (enkele) bloemen: wit of lichtroze. De "althaeawortel" komt van deze plant en is geneeskrachtig werkzaam op het gebied van longen en ademhaling. Meerjarige plant.

Een harde groeier, die gemakkelijk een heg geheel bedekken kan met het esdoorn-achtige blad en de witte bloemtjes, die uitgroeien tot (eerst rode, daarna paarse) besjes. De plant is giftig (niet voor vogels) en wordt veel aanbevolen in de traditionele homeopathie. Deskundig gebruik is uiteraard een voorwaarde, laat je goed informeren! Ondergronds vormt zich een verdikte wortel. De teelt in een grote pot is een goede optie om woekeren te voorkomen.

Een sierlijk, aromatisch plantje dat dol is op de zon, kalkrijke grond en een goed doorlatende bodem. Het zilvergrijze, fijne blad is niet alleen prachtig om te zien, maar ook zeer geurig en smaakvol. De jonge blaadjes en scheutjes zijn echte smaakmakers in salades, pastagerechten of in een zelfgemaakte pesto.
De Heiligenbloem wordt ook medicinaal gewaardeerd vanwege haar ontstekingsremmende werking.
Net als lavendel heeft dit plantje baat bij regelmatige snoei om te voorkomen dat het te veel verhout. Snoei het daarom regelmatig terug tot ongeveer 30 cm om het fris en compact te houden. De maximale hoogte is zo’n 50 cm.
In de zomer verschijnen er decoratieve, gele bolbloemetjes, terwijl het grijsgroene blad ook in de winter lang mooi blijft.

Dit bekende wilde plantje is herontdekt! Jong geoogste rozetjes zijn heerlijk (en gezond!) in salades of als topping op soepen. De bloemknopjes zijn ook eetbaar, de jonge (tasjesvormige) vruchtjes zijn lekker pittig in de soep of een roerbakmengsel. De worteltjes zijn heerlijk scherp en worden als vervanging voor gember! Reken wel op uitgebreide vermeerdering als je de plantjes tot zaad laat komen, maar ja: wieden kan altijd nog...
In de volksgeneeskunde werden/worden aftreksels gebruikt tegen bloedingen, ontstekingen van de urinewegen, en als kompres op open bloedende wonden. Ook wordt het in combinatie met maretak en meidoorn gebruikt tegen hoge bloeddruk. Zie voor veel meer toepassingen op internet, het is een kruid, dat zonder risico veelvuldig kan worden gebruikt.

Na enkele jaren geeft dit oude, traditionele Indianenkruid zijn geheim prijs: geneeskrachtige wortels, die in het voorjaar worden geoogst. Op internet staan doseringen en toepassingen beschreven. Het experimenteren met geneeskrachtige kruiden vereist kennis en voorzichtigheid. Hogere doseringen kunnen dodelijk zijn! Wortels zijn meestal zeer goed voor normale consumptie geschikt. Bijt een klein stukje af, als de smaak goed is: veilig, als ze bitter zijn: uitspugen, licht toxisch. De plant is bij ons winterhard en voelt zich thuis op zowel vochtige als droge gebieden en in de zon, maar ook in de schaduw! Het blad komt in paren, net als acacia-achtigen, “on-top” de lange trossen groenwitte buisbloemen, ze lijken op lupinen, hoogte 75-150 cm. Bijen kruipen graag in deze voedselrijke bloemen. Na rijping ontstaan vrolijk ratelende peultjes met zaden. Er bestaat ook een Aziatisch familielid van de Hokjespeul, deze heeft dezelfde werking.

Een gemakkelijk groeiend kruipertje, dat zomer en winter de ronde, gelobde blaadjes vertoont. De trompetvormige, kleine bloemetjes komen in trosjes in de zomer. Het plantje groeit zowel in de zon als in de schaduw, als de grond maar vochtig en vochthoudend is.
Het jonge blad is zowel rauw, in de soep of in de roerbakschotel een fijne toevoeging door het kruidig en aromatische bittertje. Hondsdraf is ook een smaakvolle toevoeging (zowel vers als gedroogd) in de kruidenthee. En wat te denken als toevoeging (naast of in plaats) van hop in de bierbereiding?
Veel geneeskrachtige toepassingen zijn bekend: verkoudheid, wondverzorging, ooginfectie en nog veel meer, zoek er de gespecialiseerde boeken en websites maar op na!