Deze soort is de belangrijkste bron van onze mentholsnoepjes! Althans de Japanse variëteit uit deze smakelijke wilde mint. De vrij milde smaak past bij veel gerechten en geeft een zachte muntthee. Geef de planten een vochtig plekje, ze zijn niet bang voor natte voeten.

Aloë Vera is een van de oudst bekende medicinale planten. In het oude Griekenland gebruikten de artsen de plant in hun recepten, terwijl de oude Egyptenaren de plant niet alleen gebruikten als medicijn maar ook als levenselixer, voor huidverzorging en bij het balsemen van hun farao’s. Deze tropische vetplant wordt in veel landen als geluksbrenger bij het huis geplant. Een zeer licht plaats en niet te veel water is de beste verzorging. In de zomer onder een afdak (i.v.m. regen) is ook prima. Wie thuis zo'n plant heeft, kan een blad afsnijden, afspoelen onder de kraan, en de gel uit het blad direct gebruiken. Je kunt het aanbrengen op de huid, of tweemaal per dag een eetlepel innemen. Let wel op de beperkingen: niet inwendig gebruiken tijdens zwangerschap en i.v.m. de aanwezige alloïne is de kans op laxerende werking aanwezig. Een afgesneden blad kun je een tijdje bewaren. Het is relatief goed houdbaar. Snij het blad in reepjes van 5 cm, en halveer ze in de lengte. Verpak de stukken die je niet direct gebruikt in huishoudfolie en plak er een datum op. Voor je ze weer gebruikt kijk je of het blad nog een goede kleur heeft en er gel uitkomt. Hou die kant van het blad tegen de huid en smeer het uit. Of laat het stuk blad op de huid vastzitten met een verbandje. Ook kan je het blad in kleine stukjes snijden en in een glazen pot doen. Bedek de bladeren met een plantaardige olie (slaolie, olijfolie). Laat dit mengsel 60 dagen trekken en zeef daarna de grote stukken eruit. De overgebleven olie is een prima product dat lang houdbaar is. Bewaar het in een donkere fles. Aloe vera is door Linnaeus op naam gebracht. De naam Aloe barbadensis fibreert ook nog steeds op internet, maar is niets anders dan de naam die Philip Miller (Mill.) aan dezelfde plant gaf. Binnen de naamgeving (nomenclatuur) is gekozen voor de naam van Linnaeus (L.).

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Een heerlijk frisse en fruitige salie, die echt naar ananas geurt! Het heldere, geelgroene blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtsappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee. De bloemen, die iets zoet geuren en eetbaar zijn, versieren salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. De plant groeit breed en bloeit zeer laat in de herfst met felrode, buisvormige bloemen op ongeveer 1 m hoogte. Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

ELK JAAR VANAF MEI. JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Een heerlijk frisse en fruitige salie, die echt naar ananas geurt! Het blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtsappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee. De bloemen, die iets zoet geuren en eetbaar zijn, versieren salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. De plant groeit breed en bloeit zeer laat in de herfst met felrode, buisvormige bloemen op ongeveer 1 m hoogte.
Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

Een heerlijk frisse en fruitige salie, die exotisch naar Guave geurt! Het blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtensappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee. De bloemen zijn veel groter dan die van de ananassalie en bloeien veel vroeger. Ze geuren zoet, zitten vol nectar en zijn eetbaar: een prachtige versiering van salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Een heerlijk frisse en fruitige salie, die echt naar mandarijntjes geurt! Het blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtsappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee. De bloemen, die iets zoet geuren en eetbaar zijn, versieren salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. De plant groeit breed en bloeit zeer laat in de herfst met felrode, buisvormige bloemen op ongeveer 50 cm hoogte.
Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Deze aantrekkelijke Verbena heeft stevige, krachtig geurende blaadjes en lila met witte bloemtrosjes. Geniet van een heerlijke, krachtige thee, maar ook in warme melk is het een voortreffelijk drankje! In de keuken geeft het een unieke verfrissing bij vis- en vleesgerechten. Deze smaak wordt o.a. veroorzaakt door de etherische oliën carvone (30-35%) en limonene (25%). De Maya Indianen gebruiken dit kruid al eeuwen alsontstressend en regulerend middel. De planten zijn niet vorstbestendig, overwinteren is mogelijk bij +2̊C minimaal.

Dit veelzijdige wilde uitje komt in de vrije natuur voor in het Altaj-gebergte, dat Kazakstan, Rusland, Mongolië en China aan elkaar verbindt. De stengels van dit bladuitje zijn hol en vooral in de eerste maanden van de groei heerlijk door de sla en in gerechten! In de zomer gaan de plantjes bloeien met dikke stengels en compacte helderwitte bloemetjes in een bolvorm. De plantjes vermeerderen gemakkelijk en vormen smakelijke bolletjes aan de basis.
Zowel blad(stengel) als bloem en bol zijn eetbaar en worden zeer gewaardeerd door de plaatselijke bevolking in Azië. De planten houden van goede drainage, kunnen goed tegen droogte en zijn zeer vorstbestendig!

Eén van de oudste rozen, die we kennen. Vanaf de 13e eeuw over bijna heel West-Europa verspreid. De geur is beroemd van deze bijna enkelbloemige, helderroze roos: diep en hemels..! Pluk de bloemblaadjes, laat ze drogen en ziehier: voor maandenlang rozengeur (en maneschijn?) in uw huis. Van verse rozenblaadjes geef je thee een heerlijke zoete afdronk. Samen met wat honing geeft dit extra heling en verzachting bij keelpijn. In de tuin zal deze roos nauwelijks last hebben van ziekten. De hoogte is 60-90 cm, bloeitijd juni-juli.

Een (helaas) bedreigde boomsoort, die zeer goed in halfwoestijnklimaat gedijt. Vroeger kwamen ze heel veel in Noord-Afrika voor. Uit de olierijke zaden wordt arganolie gewonnen, inmiddels zo zeldzaam dat deze bijna goud waard is... In het gebied van de Berbers in Marokko komen gelukkig nog bomen voor, ze schenken brandhout, schaduw en voedsel aan geiten en kamelen. De vruchten lijken op gele pruimen, maar zijn niet voor de mens eetbaar.

Het blad heeft een fris citroenaroma met tintjes vanille en ananas, je maakt er een heerlijke thee van! De minuscuul kleine, witte bloemetjes geuren heerlijk en vormen na bevruchting oranjerode minibesjes. Het struikje groeit van oorsprong op de Caraïbische Eilanden, snoeien wordt goed verdragen. Bonsaikwekers zijn ook gek op dit struikje omdat je er mooie boompjes van kan snoeien. Zet de planten vanaf september (als het kouder wordt) binnen, ze kunnen niet tegen kou onder de 5̊C. Vanaf mei mogen ze eventueel naar buiten en houden van volle zon. Wel voortdurend vochtig houden!

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Een basilicum van ongekende schoonheid en taaier dan de meeste andere soorten. Het blad is groen met paarse nerven en paarse stengels en de blauwe bloemen staan in stevige, langwerpige trossen (als een Veronica) tot in september te bloeien. De planten kunnen bij afkoeling in september naar binnen en overwinteren redelijk goed bij temperaturen boven de 5grC.
Niet te vergeten de smaak, deze is aromatisch als Italiaanse basilicum, maar iets pittiger met een goede sprankelende nasmaak.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Een basilicum van ongekende schoonheid en taaier dan de meeste andere soorten. Het blad is frisgroen en de witte bloemen staan in stevige, langwerpige trossen (als een Veronica) tot in september te bloeien. De planten kunnen bij afkoeling in september naar binnen en overwinteren redelijk goed bij temperaturen boven de 5grC.
Niet te vergeten de smaak, deze is aromatisch als Italiaanse basilicum, maar iets pittiger met een goede sprankelende nasmaak.

In India komt deze plant in het wild voor en is daar en in Afrika een belangrijke eetbare en symbolische plant. Alle delen van de plant zijn eetbaar, vooral het blad is geliefd, deze wordt kort gestoofd als spinazie en toegevoegd in soepen. De plant bevat zeer veel mineralen! In het wild wordt de plant graag gegeten door vee en kippen... Slangenbeten worden behandeld met dit kruid, mij is niet bekend of dit ooit heeft geholpen. Wel is zeker, dat de plant in veel geneesmiddelen wordt gebruikt! Bijzonder is de kruidige kamfergeur van de wortels. Symbolisch wordt de plant gebruikt als beschermer tegen kwade geesten, gelukbrenger voor jagers en bewaker van weduwen. De plant is meerjarig, maar verdraagt geen vorst.

In de natuur houdt dit meerjarige uitje van vochtige, doorlatende grond en komt vaak in bergweiden voor. Na de donkerlila bloemetjes ontstaan kastanjebruine minibolletjes, de ui-kraaltjes of broedbolletjes, die vers een lekker pittig smaakje aan salade geven. Hoogte 90 cm. (Soms is alleen de witbloeiende soort beschikbaar, dan leveren we die)

Op een afstand geeft de bloeiende bergsteentijm de indruk van echte tijm: zacht lila en een gezoem van bijen en hommels! Dichtbij valt de frisse muntgeur op, die ongeëvenaard is: een vleugje tijm en kamfer zijn duidelijk merkbaar! Het bonte blad is sierlijk groen met witte en gele vlekken en de bloei van de duizenden lipbloemen kan tot diep in de herfst doorgaan als de uitgebloeide plant direct wordt teruggeknipt. De smaak is pikant en muntachtig, zowel blad als bloem is eetbaar in salades, in vlees- en visgerechten, aardappels, kruidenboter etc. Geef de planten een zonnige plaats, goede drainage en enige bescherming in de winter.

Bekend als winterplantje vanwege de sierlijke besjes. Niet veel mensen kennen de vele toepassingen van dit Noord-Amerikaanse plantje! De besjes kunnen zowel rauw als gekookt worden gegeten en hebben een heldere, pittige smaak; na de vorst verbetert de smaak. Het jonge blad wordt rauw gegeten en heeft een prettige bite. Heel populair is de heerlijke thee, die van het blad wordt getrokken, na het fermenteren van het rode blad ontstaat een sterke thee. Voor de Indianen was dit plantje heel belangrijk als pijnstiller, ontstekingsremmer en stimuleringsmiddel. De olie, die uit dit plantje wordt getrokken bevat dezelfde stoffen als aspirine. Niet geschikt voor mensen met een allergie voor salicylaten.

Deze pittige bladpeper is een zeer populair, opwekkend kauwproduct in Azië. Gevuld met nootjes, citroen, tabak en specerijen (kruidnagel). Er worden geneeskrachtige werkingen aan deze “betel quid” toegedicht. Deze klimmer kan ‘s zomers op een schaduwplekje naar buiten, ‘s winters als kamerplant binnen.

In de (Indonesische) tropen is dit een grote palm, wij moeten de plant dus (uiteindelijk) in een flinke pot telen. De bloei en vruchten ontstaan na vele jaren groei net onder de bladkruin.
In het Verre Oosten wordt de onrijpe noot veel gekauwd. In Indonesië noemt men het: het kauwen van de "Sirih-Pinang". De noot wordt in kleine brokjes gehakt en ingepakt in een stuk betelblad (niet van de betelpalm maar van de betelpeper (zie 831230)) en vermengd met wat ongebluste kalk, kruidnagel en pruimtabak . Het gecombineerd gebruik met kalk versterkt het effect van de betelnoot doordat de stof areciline omgezet wordt in de werkzame stof arecaidine. De kalk is, afhankelijk van wat de omgeving te bieden heeft, afkomstig van kalkrotsen, koraal, zeeschelpen of slakkenhuisjes. Er ontstaat bij menging een rode pasta die bij het kauwen het speeksel vuurrood kleurt. Bij chronisch gebruik verkleuren de tanden rood. Na het kauwen worden de dan smakeloos geworden resten uitgespuugd. Dit zorgt voor kleine rode spuugplekken op de grond. Omdat dit een onsmakelijk gezicht is, is het kauwen van betel verboden op sommige openbare plekken. Om de bittere smaak te verfijnen wordt, afhankelijk van regio, budget of beschikbaarheid het "betelhapje" nog voorzien van soms wel tientallen andere ingrediënten (honing, vruchten, gemalen noten, pepermunt, salmiak, zoethout en extracten van planten). Vaak claimt de verkoper dat ook dit de werking zal versterken.
Het te bereiken effect van deze vruchten: Gaat het hongergevoel tegen en heeft een licht euforische en opwekkende werking. Bijwerkingen: misselijkheid, buikloop, verhoogde hartslag, irritatie van de slijmvliezen, gebitschade, bij chronisch gebruik verhoogde kans op gezwellen aan de mond en slijmvliezen, verhoogde kans op orofarynx carcinoom. Let dus op: alles met mate...! (bewerkte tekst uit Wikipedia)

Een Australisch boompje uit de natte (sub)tropen. Het blad geurt heerlijk na wrijving naar zoete vruchten...! De kleine, lilablauwe vruchtjes kunnen zowel vers als gekookt gegeten worden, ze hebben een prettige textuur en een mild en zoet aroma. De plant misstaat zeker niet als sierplant!

De Bodhiboom is inheems in India en Sri Lanka en is de belangrijkste boom in het Boeddhisme. Deze geldt als heilige boom, omdat Gautama Boeddha, de stichter van het boeddhisme, onder een bodhiboom: bodhi (=verlichting) bereikte. Binnen het Hindoeïsme worden ook veel exemplaren van deze Ficus als heilig erkend, maar daar gaat de plaatselijke priester over... De opvallend gevormde bladeren hebben een "druppelspits", waarvan men aanneemt dat die zorgen voor de snelle afvoer van regenwater. De plant mag ‘s zomers buiten staan en is verder een boeiende kamerplant, die je niet snel aantreft in het normale kamerplantensortiment! Voor de sier worden de blaadjes ontdaan van het bladgroen en vervolgens gedroogd, wat een prachtig skelet oplevert! Uiteraard wordt aan zo’n heilige boom veel geneeskrachtige werking toegeschreven, op internet is daar informatie over.

Uit Centraal Chili komt deze bekende thee- en bessenplant. De blaadjes hebben een sterk aroma, dat het je kan typeren als houtig, iets bitter met kamfer. Dat vraagt natuurlijk om een zelfde toepassing als ons Europese laurierblad, maar ook als mild deel in de Tisane (Yerna Mate), een beroemde kruidenthee in Zuid-Amerika. Dat deze thee allerlei gezondheidsclaims heeft vanuit traditionele geneesmethoden valt te raden. Omdat boldine in zuivere vorm giftig is, moet de “Mate” met mate gedronken worden, geen liters per dag... Minder bekend, maar zeer smakelijk zijn de kleine, paarsgroene vruchtjes!

Lage, compacte, natuurlijke soort uit Joegoslavië met klein blad dat naar citroen ruikt. De combinatie van het heerlijke aroma van bonenkruid met citroen doet menig (hobby)kok het hart sneller kloppen... Maak een spannende bonenschotel, een smakelijke salade of een pittige thee!

Een van de laagste, kruipende bonenkruid, die we kennen. Geef de plant een zonnige plaats, kalkrijke grond (niet in potgrond) en goed waterdoorlatend. Met dit kruid maak je een spannende bonenschotel, een smakelijke salade of een pittige thee!

Deze schaduwminnende, prachtige look is (hoewel zeer zeldzaam) verwilderd in Nederland. Net als Daslook is deze Boslook een ware verwennerij voor de uien- en knoflookliefhebber! Het is slim om eerst een veldje aan te leggen van deze look. Ze groeien gemakkelijk en al snel kan je het blad en de bloemetjes oogsten: beide hebben een subtiele en fijne uiensmaak met een tintje knoflook.

Een snelgroeiende kruip- of klimplant met de bijzondere eigenschappen van een echte tropische pinda! De laag ontstane bloemen richten zich na bevruchting naar de grond: net onder de grond groeit vanuit elke bloem een “nootje” van 1-2 cm groot, die een dun schilletje heeft. Na pellen kunnen ze rauw, gebrand of gebakken worden gegeten: een frisse nootsmaak met een tintje bonenaroma. De hoger bloeiende bloemen vormen peultjes met enkele echte zaden, die net als linzen kunnen worden gekookt. Het blad is driedelig en de lila bloemetjes groeien in trosjes. Omdat de plant vlinderbloemig is, wordt stikstof gebonden aan de worteltjes, die eventueel door buurplanten wordt gewaardeerd, een combinatie met stevig groeiende andere planten zoals maïs o.i.d. (let op voor overwoekering) is daarom heel nuttig. Het oogsten is een geduldig klusje! De plant is goed winterhard in ons klimaat (zone 7), houdt van schaduw (bosplant) en humeuze grond.

Een zeer oude, inheemse groente. De forse meerjarige planten geven pijlpuntig blad, die als spinazie wordt gegeten, de totale planthoogte is ongeveer 60 cm. De jonge scheuten worden in het voorjaar als asperge aangeaard en gestoken, dus ook als zodanig gegeten. Je mag de plant in het voorjaar evt. verwijderen als er plantjes zijn uitgezaaid: een verse start!

De Braziliaanse kers of Grumichama is een subtropische plant, die zich dus bij ons prima thuis voelt in huis (in de winter koel en licht) en ‘s zomers buiten. Een geringe nachtvorst doorstaat de plant. De witte bloemetjes zijn al een sieraad en worden na bestuiving beloond met sierlijke, purperzwarte vruchtjes (soms oranje), zeer vitamine C-rijk!
Ze zijn 1-2 cm in doorsnee en hebben een prettige, zoete kersensmaak. De vruchten bevatten één tot drie zaden. Ze kunnen als handfruit dienen of worden verwerkt tot jam en gelei. Pitjes kunnen beter worden verwijderd. Vruchtzetting vindt na enkele jaren plaats.

De cacaoboom wordt geteeld in landen rond de evenaar en levert cacaobonen, waarvan chocolade wordt gemaakt. Hij groeit tussen 20̊NB en 20̊ZB en stelt hoge eisen aan neerslag, temperatuur en bodemvruchtbaarheid. Cacaobomen groeien slecht in de volle zon. Daarom wordt cacao meestal onder schaduwbomen geteeld. Het is dus een uitdaging om deze plant als kamerplant op te kweken, ze mogen ‘s zomers (in de schaduw) naar buiten. Een cacaoboom wordt in de natuur meer dan 50 jaar oud, tot 10 m hoog en maakt een dichte kroon van leerachtig blad. Als de boom ± 4 jaar oud is, gaat hij bloeien. De kleine witte of roze bloemen zitten direct op de stam en op de dikke takken. Als hij eenmaal is gaan bloeien, bloeit de cacaoboom zonder ophouden vrijwel het hele jaar door. De boom draagt dan ook constant vruchten.
Bloeiwijze
Ondanks de lange bloei, levert de cacaoboom maar 30-40 (op langwerpige meloenen lijkende) vruchten per jaar. Ze worden geplukt en vervolgens opengebroken, de cacaobonen liggen in het midden van de vrucht. Elke vrucht bevat 40-50 “bonen”, die elk ± 1 g wegen. Een gemiddelde cacaoboom levert per jaar dus 1-2 kg bonen. Deze worden met het vruchtvlees dat er nog aanzit door schimmels en bacteriën 5 dagen gefermenteerd. Hierbij loopt de temperatuur op tot 50̊C. De kiem van het zaad wordt gedood en de kleur verandert van paars naar bruin. Door het fermenteren worden de smaakvoorlopers voor de chocoladesmaak gevormd. Vervolgens worden de bonen in de zon of in drooghuizen gedroogd. Deze zijn vervolgens klaar voor de export.
Geschiedenis
De cacao is inheems in Midden-Amerika en het noordelijke deel van Zuid-Amerika. De Azteken verbonden cacao met Tlaloc, de god van de regen en de vruchtbaarheid. Zij dronken een cacaodrank (Xocoatl) die vaak op smaak werd gebracht met vanille, chilipeper en piment.
Cacaobonen dienden bij de Azteken ook als betaalmiddel. Voor 10 bonen kon een konijn gekocht worden, terwijl men - naar verluidt - een slaaf kon kopen voor 100 bonen. De Spaanse veroveraar Fernando Cortez bracht in 1528 als eerste een grote hoeveelheid cacaobonen naar Europa.
In de 17e en 18e eeuw is de cacao aangeplant in Azië, met name in Ceylon, Indonesië en Maleisië. In Zuid-Amerika verspreidde de productie zich tot in Brazilië. Ook in Afrika werden cacaobomen aangeplant, aan de Goudkust (het huidige Ghana). Een vrijgelaten slaaf bracht de bonen in 1879 vanaf een plantage op Femando-Po over naar zijn geboorteland.
In 2002 was 79% van de wereldproductie afkomstig uit de landen Ivoorkust, Ghana, Indonesië, Nigeria en Brazilië. Een van de meest gebruikte insecticiden bij de verbouw van cacao in West-Afrika is lindaan (hexachloorcyclohexaan), een giftige organochloorverbinding net als DDT.
Nederland heeft vanouds een belangrijke rol in de cacaohandel gespeeld. In Suriname werden cacaobomen aangeplant. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 waren deze cacaoplantages niet lonend meer. Amsterdam is nog steeds de belangrijkste wereldhaven voor cacao, jaarlijks wordt hier circa 500.000 ton cacaobonen overgeslagen. In 1828 werd door Conrad van Houten ontdekt hoe het vet uit de bonen kon worden verwijderd, waarbij cacaopoeder en cacaoboter ontstond. Dit was de basis voor de huidige chocolade.
CACAO IS NIET GEMAKKELIJK TE TELEN. GEEF ZE EEN WARME EN VOCHTIGE PLAATS, DOOR DE BEHOEFTE AAN HOGE LUCHTVOCHTIGHEID KUNNEN ER PLEKJES OP HET BLAD ONTSTAAN, KIJK DUS NIET TE KRITISCH…! HET IS DE UITDAGING VAN JOU ALS KWEKER OM ZE VERDER TE HELPEN.

Sier en nuttig ontmoeten elkaar weer! Dit Chileense soort komt uit het koude Patagonië en vormt heerlijk geurende, crèmewitte klokvormige bloemetjes. Na de bloei ontstaan de roze rode medaillon-achtige zaadpeulen, die tot diep in de herfst eraan blijven, ze doen wat aan de kardinaalsmuts denken. Het struikje verdraagt goed de kou, de bloesem is heel populair als bijenvoer! Uit de bast wordt looizuur gewonnen voor het looien van leer.

Het fraaie grijze klaverblad is in de lengte gevouwen. De lichtroze bloemetjes (met witte hartjes) knallen eruit. Ze houden van goed gedraineerde grond en groeien in het wild in het Andesgebergte (Patagonië e.o.) van Chili en Argentinië. De rijke bloei is van mei-augustus op 10 cm hoogte.
De culinaire wereld is gek op dit gewasje: sierlijk en smakelijk is immers de ideale mix om gerechten een extra touch te geven! Zowel de blaadjes als de tere bloemen hebben een lichte fris-zure smaak. De oorspronkelijke bewoners van Zuid-Amerika aten van deze Oxalis vooral de conische knolletjes.

Deze zeer gezonde, zwarte besjes (5-7 mm) groeien in vrij zuidelijke bossen van Chili en Argentinië en zijn aldaar zeer gewild en duur op de markt. De planten groeien bij ons in flinke potten en moeten vorstvrij (bijvoorbeeld in een schuur) overwinteren, een zeer lichte vorst wordt wel verdragen. Geef ze lichtzure, goed drainerende grond. De smaak is zoetzuur (als bosbessen), goed uit de hand te eten, maar je maakt er een ook gezonde jam, sap of wijn van.
VOOR DE BESTUIVING IS EEN MANNELIJKE PLANT NODIG, BESTEL ZE DUS ALTIJD SAMEN!

WIL JE DE VOLLE LENGTE VAN DE BOOMPJES. DAN IS OPHALEN AAN TE BEVELEN. BIJ VERZENDEN SNOEIEN WE TERUG NAAR 1,7 M.
Een in ons klimaat goed winterharde boom, na een strenge vorst kan invriezing plaatsvinden, maar loopt de boom toch weer uit vanuit de wortel. Iedereen kent wel de krachtige helende werking van Citronellaolie: etherisch en krachtig als Fishermans Friend... Het blad levert deze olie. Een gezond en zoet drankje wordt getapt uit de wonden van de schors, de plant schijnt ook een zoet manna te leveren. Deze sierlijke boom groeit uitstekend in een grote pot!

Het meest bekende citroengras, beroemd om zijn frisse citroensmaak in Aziatische gerechten. Maar ook voor de thee heel geliefd! Bekend is ook het gebruik in parfums, zeep, olie en medicijnen. Deze originele, dikke, Aziatische soort leveren we alleen als plant, omdat deze geen (goed) zaad levert.

Wat het eerste opvalt is het prachtige, diepingesneden, grijsgroene blad met sterk citroenaroma. Het is een Zuid-Europese plant, die net als lavendel en rozemarijn eigenlijk een struikje (houtig) is, maar bij ons door jaarlijks terug te snoeien zich steeds verjongt. Zet de plant zonnig en niet te nat, dan blijft deze jarenlang je maatje! De iets bittere nasmaak was in de Middeleeuwen reden om de plant te verwerken in vette gerechten voor een betere vertering. Geen verkeerde keuze, want een matig gebruik is goed voor het maag-darmkanaal. Uit de plant wordt een gele verfstof getrokken. In 1792 werd absint, gemaakt van onder andere citroenkruid, uitgevonden door een Franse dokter. Het was bedoeld als een geneesmiddel, maar werd een volksdrank. Het beroemde kruidenbittertje werd een tijd verboden vanwege de rustgevende bijwerking die werd gewantrouwd, een thee getrokken van citroenkruid (en toevoegingen vanwege de smaak) is nog steeds rustgevend. Overdaad schaadt!

Al eeuwen staat dit heerlijk naar citroen geurende en smakende kruid bekend om zijn verjongende en rustgevende werking! Thee van citroenmelisse met een beetje honing is een veel beproefd slaapmutsje... Maar gebruik ook eens een blaadje bij een frisdrankje of in de salade. Verder worden de blaadjes gebruikt bij paling, vis en vleesgerechten (niet meebakken of -koken) en bij de likeur- of wijnbereiding.

Een heerlijk frisse en fruitige salie, die echt naar citroen geurt! Het blad wordt dan ook gehakt aan fruitsalades en koude vruchtensappen toegevoegd of als hele blaadjes in de thee.
De bloemen, die iets zoet geuren en eetbaar zijn, versieren salades en desserts. Ook uiteraard in vleesgerechten en wat dacht u van toevoegen aan cakedeeg: fris en aromatisch. De plant groeit breed en bloeit zeer laat in de herfst met felrode, buisvormige bloemen op ongeveer 1 m hoogte.
Geef de plant een iets beschaduwde plaats en goed doorlatende grond, bij zachte winters of goede bescherming blijft de plant in leven, oppotten en in de schuur zetten bij vorst mag ook. Jaarlijks terugsnoeien helpt de struikachtige plant om te verjongen. Vermeerderen door stekken lukt heel gemakkelijk.

Dit kruid geeft absoluut de meest frisse en heldere citroenbeleving, zelfs lekkerder dan citroen zelf…! Heerlijk om een paar blaadjes te kwetsen door frisdrank! Of maak er 'Tisane de Verveine' van, een heerlijke kruidenthee. Overwinteren als kuipplant is goed mogelijk, op mijn dakterras overleeft de plant een lichte vorst zonder bescherming. De plant maakt geen zaad, dus we kunnen alleen planten leveren.

Dit kruid geeft absoluut de meest frisse en heldere citroenbeleving met een herkenbaar tintje limoen! Heerlijk om een paar blaadjes te kwetsen door frisdrank! Of maak er 'Tisane de Verveine' van, een heerlijke kruidenthee. Overwinteren als kuipplant is goed mogelijk, op mijn dakterras overleeft de plant een lichte vorst zonder bescherming. De plant maakt geen zaad, dus we kunnen alleen planten leveren.

JAARLIJKS LEVERBAAR VANAF JUNI TOT ZOLANG DE VOORRAAD STREKT.
Citronella is vooral bekend als anti-insectenpreparaat, echter voor de keuken is deze ook heel populair. De smaak is zoeter dan Citroengras, de plant wordt hoger. Gebruik ze in kerrie, in de soep of als thee. Een zeer goede beschrijving vind je op www.gielenaroma.nl

De uiteinden van de takken ruiken en proeven als Cola, verrassend voor en geliefd door kinderen! Voeg die topjes dan ook zonder problemen toe aan drankjes, desserts en maaltijden. De rest van de takken smaken bitterder maar geven bij de juiste dressing een goede smaakversteviging aan salades of vleesgerechten. Meteen goed voor de spijsvertering... De winterharde planten houden van zon en kunnen tegen zilte wind. De fijnvertakte, grijze blaadjes zijn op zich al sierlijk en worden in juli-oktober extra gesierd met kleine gele bloemetjes. Totale hoogte 80-100 cm.

Het parfum van deze beroemde geurroos uit het Midden-Oosten wordt zeer gewaardeerd, de complexe geur wordt veroorzaakt door maar liefst 275 stoffen in de bloem! De x damascena is een (spontane?) kruising tussen Rosa gallica en Rosa moschata (met ook nog wat DNA uit de Rosa fedtschenkoana) en was in de Romeinse tijd al bekend. In de 13e eeuw zijn de planten door kruisvaarders meegenomen naar Noord-Europa. Door de latere bloei volgt dit soort de Rosa gallica op. Pluk de bloemblaadjes, laat ze drogen en ziehier: voor maandenlang rozengeur (en maneschijn?) in uw huis. Van verse rozenblaadjes geef je thee een heerlijke zoete afdronk. Samen met wat honing geeft dit extra heling en verzachting bij keelpijn. In de tuin zal deze roos nauwelijks last hebben van ziekten, mits je ze goed zonnig en het liefst op een verhoogd plantenbed plaatst. De hoogte is 60-90 cm, bloeitijd juli-september.

VANAF FEBRUARI TOT DE VOORRAAD OP IS. DAARNA LEVEREN WE IN HET NAJAAR WEER DE KNOLLETJES, ZIE 306025 OF 734560.
Een meerjarige, wilde telg van het uiengeslacht. De plant komt (zeldzaam) nog voor op vochtige schaduwplaatsen (loofbossen) en het brede blad met de witte, bolvormige bloeiwijzen (30-40 cm hoog) zijn van een verrassende schoonheid! Je plant ze dan ook het beste op een (deels) beschaduwde plaats, de grondsoort maakt niet veel uit hoewel kalkrijk het meest wordt gewaardeerd. Blad en bolletjes worden fijngehakt gebruikt in soepen, salades, kwark en kaas. De bloemen (zelfs bij afrijping eetbaar) zijn wat pittiger dan het blad, maar met mate een mooie aanvulling in salades. Heerlijk is daslook in pesto en kan op alle mogelijk manieren i.p.v. knoflook worden gebruikt, de smaak is milder. Vermeldenswaardig is de geneeskrachtige werking op vele gebieden o.a. bij arteriosclerose (aderverkalking).
Let bij het wildplukken op de uiengeur, het blad lijk namelijk op het giftige blad van Lelietje der Dalen, Aronskelk en Herfsttijloos.

De dragon, die u zaait heeft niet veel etherische olie. Deze echte Franse dragon is vol van smaak en aroma. Laat ze niet te vochtig overwinteren, eventueel onder glas beschermen.

Niet veel mensen beseffen, dat de decoratieve en zeer smakelijke Drakenvrucht aan een cactus groeit! Kweek deze plant in een flinke pot, die op een pilaartje of tafel kan overhangen. Kwekerijen in de tropen binden 1-3 scheuten aan een stok van 1-3 m hoogte en toppen de planten vervolgens, waardoor productieve boompjes ontstaan. ‘s Zomers mogen de planten buiten in half zon, half schaduw (om inbranden van zon te voorkomen), bij veel regen liefst onder een afdak. ‘s Winters op een lichte, koele plaats tamelijk droog houden: in rust. Na jaren geduldige oogst komen de prachtige, witte bloemen en rozerode vruchten: rijp geplukt is het witte vruchtvlees met zwarte pitjes verrukkelijk: mildzoet, vergelijkbaar met meloen en kiwi!

Door kruising van 2 oude groentesoorten ontstond deze prachtige nieuwe groente!
Eeuwig Moes (831470) werd gekruist met Boerenkool en na selectie kwam een prachtige, lichtgekrulde redelijk winterharde kool bovendrijven... Geniet van dit interessante kweekresultaat!
Geef de planten veel organische mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Ook de bloeistengels wegknippen! Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). Bij strenge vorst inpakken in acryldoek (808400,808405) is aan te bevelen.

Deze winterharde kool wordt sinds lange tijd in Limburg geteeld. Vermoedelijk is dit type kool al door de Romeinen naar onze streken gebracht. Vroeger werd eeuwige moes vooral gebruikt als eerste voorjaarsgroente en als voedergewas. In het begin van de 20e eeuw is de groente in onbruik geraakt door de toenemende welvaart, maar door speurders naar vergeten groenten van uitsterving gered! De naam eeuwige moes geeft de levensduur en de manier van vermeerdering aan, je steekt een stukje stengel in de grond en de plant groeit weer vernieuwd door: “eeuwigdurend”… Geef de planten veel mest en snoei ze regelmatig terug (stekken!) dan blijft de moederplant jaren produceren. Een vitrage of insectennet helpt tegen rupsen (vlinders). We leveren de groenbladige- of de bontbladige vorm, je kan je voorkeur aangeven.

Het is een klimplant uit de komkommerfamilie (Cucurbitaceae) die in Zuidoost-China, Japan en Thailand in het wild voorkomt. Het is van oudsher een belangrijke plant in de traditionele Chinese geneeskunde. De plant staat in de belangstelling van onderzoekers vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen, die verwant zijn aan de eigenschappen van ginseng.
De plant heeft vele positieve bijnamen. De plant wordt in de Chinese provincie Guizhou het "kruid der onsterfelijkheid" genoemd, omdat het hoge aantal honderdjarigen in de regio aan het dagelijks gebruik van theebereidingen met dit geneeskruid wordt toegeschreven. Ook heet het soms vijfbladige ginseng, hoewel het niet nauw verwant is met de echte ginseng. In Japan wordt de theesoort vanwege zijn enigszins zoete smaak "Amachazuru Sweet Tea" genoemd.
Thee kan op de gebruikelijke wijze gemaakt worden van verse of gedroogde bladeren. Verse geplukte bladeren van de plant zijn eetbaar en smaken naar zoethout.
De Jiaogulan kan binnen of buiten als klim- of als hangplant gehouden worden. Als zij buiten overwintert, verliest ze haar bladeren in het koude seizoen. De plant neemt genoegen met een plaats in de halfschaduw en met normale potgrond, die af en toe bijgemest wordt. Het snel groeiende plantje kan men goed vermeerderen door het te stekken. Vermeerdering uit zaad vergt geduld want de kiemduur is lang (bij een constante temperatuur van boven de 20 graden Celsius). Bron: Wikipedia

Een merkwaardig en historisch uitje! De bolletjes vormen in de grond nieuwe aanwas (klisters) en bovenaan de stengels ontstaan naast soms enkele bloemetjes ook “luchtbolletjes”, die vervolgens ook weer uitlopen. Een groei in etages dus. Naast boeiend is dit winterharde uitje ook lekker pittig in salades.
DEZE PLANTJES ZIJN VOORAL IN DE WINTER BESCHIKBAAR, VANAF JULI (TOT DE VOORRAAD OP IS) LEVEREN WE BOLLETJES I.P.V. PLANTJES, ZIE 306000.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Het blad is groen.

Indrukwekkende 1,5 m hoge schermbloemige, wordt weleens verward met Berenklauw, maar veel kleiner en rondere schermen. De grootste tegenstelling is wel de ruime eetbaarheid: jonge stelen zijn zoet en kunnen met rabarber worden meegekookt om het zuur te neutraliseren. Van het blad wordt thee getrokken. Deze bijzondere cultuurvariëteit heeft decoratief rode stengels en bloemen! Extra bijzonder: het blad is ook donkerviolet, hoe meer zon, hoe donkerder de kleur van het blad.

Een imposante en sierlijke plant, die ten onrechte wel wordt verward met de berenklauw (Heracleum), de hoogte kan oplopen tot wel 2 m! Een opsomming van alle eetkwaliteiten: Het blad wordt rauw gegeten in salades of kort gekookt de zoete smaak doet wat denken aan zoethout. Jonge stengels en jonge scheuten worden ook gekookt of rauw verwerkt. Stengels moeten worden geschild als bleekselderij. In de zomer kan de buitenste laag van de stengels huidirritatie veroorzaken (niet zo erg als bij de Berenklauw), oogsten met handschoenen dus! Bekend is de toepassing als natuurlijke zoetmaker van taartvruchten en jam. Extra gesuikerd is het een sierlijke lekkernij als snoep of in de verjaardagstaart! Uit de wortels en de zaden wordt een heerlijke, etherische olie verkregen, die vervolgens wordt verwerkt in likeuren zoals Chartreuse. Van alle delen wordt overigens ook thee getrokken. De vele medische toepassingen vind je op internet.

Van dit soort wordt een heerlijke en helende olie uit de bladeren en zaden gemaakt, vooral voor uitwendig gebruik. Pluk het blad voor een heerlijk frisse potpourri! Muggen worden misleid en zullen je minder snel kunnen vinden... Van de bladeren wordt de poeder afgeschraapt als een eetbare manna. De planten kunnen lichte vorst verdragen, maar bij meer vorst koel overwinteren. Op den duur ontstaat een fraaie struik in een pot, je kan er zelfs een mooie bonsai van snoeien! Het blad is langwerpig en wordt dikker en smaller naarmate de plant ouder wordt.

Een onooglijk en (in het wild) zeldzaam struikje met veel toepassingen! Allereerst valt de heerlijk zoete geur op van het blad, dat is meteen de reden, dat muggen je niet zo snel kunnen vinden. Vroeger werd de plant veel aangewend als geneeskrachtige plant, tegen bijvoorbeeld kiespijn. Ook bij het leerlooien werd deze gebruikt en (nog steeds) voor het winnen van een gele kleurstof. Voor de ontdekking van hop werd gagel gebruikt in bier, nu is deze opnieuw ontdekt in bijzondere, ambachtelijke biertjes. Bloemisten gebruiken de wintertakjes graag in boeketten, vroeger werden ze veel tussen tulpen verwerkt voor de stevigheid van de stelen. Planten maken vrouwelijke of mannelijke katjes, 1 plant kan het ene jaar vrouwelijke en een ander jaar mannelijke katjes geven. Ze houden van vochthoudende grond.

Dit familielid van de gember is een pittiger smaakmaker: van de (wel of niet gedroogde) wortel worden stukjes gesneden voor een smaakmix van gember, peper en kruidnagel. De Maleisische- en Indonesische keuken onderscheidt zich door het gebruik van dit specerij. Het geurige en aromatische blad is ook eetbaar, de vruchten dienen als vervanger voor Kardemom. Medicinaal helpt de wortel bij de spijsvertering. In Europa wordt galantwortel verwerkt in likeuren en bitters. Met de zijderoute kwam deze Europa al binnen. Het lange, lancetvormige blad (1-1,5 m hoog) wordt in de zomer gesierd met fantastische bloemtrossen: wit aan de buitenkant, van binnen geel met rode aders, een orchidee is er niets bij... De planten kunnen het beste in de herfst al naar binnen en vanaf mei naar buiten.

Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Dit prachtige familielid van de gember is waarschijnlijk het meest bekend vanwege de helder gele kleur, curcumine, die veel toegepast wordt in levensmiddelen (E100). De plant stamt oorspronkelijk uit India waar hij Haldi genoemd wordt. In Indonesië en Maleisië heet het Koenjit of Kunyit, maar het staat ook bekend als Turmeric, Curcuma of Kurkuma, en als Indiase Gember of Gele Gember. In Zuid Amerika noemen ze het Palillo. Het rhizoom of wortelstok van de Koenjit wordt gebruikt voor het op smaak brengen en kleuren van voedsel, en heeft ook interessante medicinale toepassingen. De smaak is licht bitter, met een peperachtig aroma. Het is een belangrijk ingrediënt in Indiase curry en wordt ook veel in de Indonesische en Maleise keuken gebruikt voor allerlei marinades en sauzen. Verse Koenjit wordt geschild en gesneden of gehakt zoals gember. In de traditionele Indiase geneeskunst wordt Haldi al duizenden jaren gebruikt als ontsmettingsmiddel en om pijn te verzachten. De werkzame bestanddelen (zogeheten curcuminoiden) zijn sterke anti-oxidanten, ontstekingsremmers en schimmeldoders. Bovendien stimuleren zij de functie van de lever. Het forse, lange blad met de mooie bloemen halverwege de plant maken geelwortel tot een dankbare kamerplant. Terugknippen geeft frisse hergroei!
VAN SEPTEMBER TOT ONGEVEER MEI IS DE PLANT IN RUST EN STUREN WE EEN POT MET KNOL, DIE WEL AL EEN GROEIHISTORIE ACHTER DE RUG HEEFT.

Echte Gember heeft een unieke, scherpe smaak en wordt gewonnen uit de wortelstok. Gedroogde gember is scherper dan verse, heerlijk is de toepassing in koek en gebak, maar ook in pittige Aziatische gerechten, jam, azijn, frisdrank en zelfs bier. Marco Polo bracht gember uit China, waar het al 3000 jaar geteeld werd. Medicinaal wordt gember gebruikt ter verhoging van de libido en tegen misselijkheid tijdens reizen. Zet de plant ‘s zomers lekker buiten en in de winter vorstvrij of warmer.
VAN SEPTEMBER TOT ONGEVEER MEI IS DE PLANT IN RUST EN STUREN WE EEN POT MET KNOL, DIE WEL AL EEN GROEIHISTORIE ACHTER DE RUG HEEFT.

Rode Gember is de lieveling van gemberliefhebbers vanwege de zeer goede smaak: scherp genoeg, vol aroma en ook nog met fraaie rode knollen, waardoor gerechten lichtrood kleuren.
Verwar deze gember niet met Alpinia purpurata (840200), die rode bloemen heeft en een sierplant is.

Een neefje van de Kurkuma, de wortels smaken naar gewone gember, maar minder scherpte en met een fruitige mangosmaak.
In een handboek lazen we:
De wortelstok van Mango Gember is een populaire specerij en groente vanwege de rijke smaak, die wordt beschreven als zoet met subtiele aardse bloemen- en pepertonen en aroma’s die vergelijkbaar zijn met die van rauwe mango. Het is een heerlijke toevoeging aan salades en roerbakgerechten. Het wordt gebruikt in Zuid-Aziatische en Zuidoost-Aziatische en Aziatische keukens in het Verre Oosten en, meestal, in de Thaise keuken. In India wordt het het meest gebruikt in chutneys en bij het inleggen van augurken. Enkele van de gerechten op populaire receptenwebsites waarin mangogember wordt gebruikt als smaak- en specerij zijn: Kondaikadalai pachadi, mangogemberjus, mangogember augurk, gegrilde pan kip met vurige mangogembersalsa, peperkoek cupcakes met mangogember glazuur, heet gegrilde garnalen met mango-gembersaus, couscouscake met verse mango-gemberchutney, gegrilde Thaise kipsalade met mango-gember, pittige mango-gembertofu, mango-gembersorbet.

Deze bijzondere gember bloeit prachtig, meestal voordat het blad verschijnt met zachtroze bloemen uit de typerende gemberknots. De plant kan flink groot uitgroeien: de enorme bladeren hebben een fraaie zwartpurperen hoofdnerf en de plant wordt tot wel 2 m hoog! Het knolvlees is blauw van kleur en uiteraard eetbaar, maar in de tropen wordt deze gember vooral aangewend als ruimwerkend medicijn: ontstekingsremmend!

Deze zeer smakelijke gembersoort is vooral in de Thaise keuken populair en wordt in kerriemengsels toegepast, bijvoorbeeld in Kroeung, De wortels zijn vrij lang en slank, vingervormig dus, de kelkvormige, roze bloemen verschijnen aan de voet van de plant: opletten en genieten! In de zomer mag de plant naar buiten en bij kans op vorst naar binnen.

Deze (bij ons) tamelijk winterharde, Japanse gember (of Miyoga) is een naaste verwant van de echte gember. Je eet er echter niet de knol van (deze is zelfs giftig) maar de jonge groeiknoppen van het blad en de bloemknoppen! Je zal ze hier maar zelden in de handel vinden en dan nog alleen in Aziatische speciaalzaken. De smaak is veel zachter dan van gewone gember. De bloemen worden meestal rauw gesnipperd op allerlei Japanse gerechten. De bloemen zijn steriel (maken geen zaad), de plant kan dus alleen vermeerderd worden met de worteldelen. De bloemen komen niet (zoals bij gewone gember) boven het blad uit, maar ontstaan aan een kleine stengel aan de basis van de plant.
Kortom, naast een sierlijke bladplant voor de tuin ook af en toe een lekkernij op het bord! Geef ze een schaduwrijk plekje, dat niet te nat wordt.

Deze Zuid-Aziatische Kurkuma groeit uit tot een fraaie plant van ongeveer 1 m hoog met mooie bloemen in gele, witte en roze kleur, die ook nog eens heerlijk geuren! De dikke wortels zijn wit van binnen (vandaar de naam) en mengen de smaak van gember en mango met een stevige nasmaak. De wortels worden zowel vers als tot poeder vermalen gegeten, vooral als smaakmaker in gerechten (bijvoorbeeld als ingrediënt in curry) of thee. In Azië zijn meerdere medicinale toepassingen bekend.
De planten mogen ‘s zomers naar buiten en in de winter ruim vorstvrij, ze sterven jaarlijks af, de knol overwintert en kan deels worden geoogst.

Deze geranium is speciaal geselecteerd vanwege de hoge concentratie aromatische, etherische oliën.

De oude bekende citroengeranium, ik teelde deze al als tiener en maakte er een prachtige bonsai van door voortdurend te snoeien. Gebruik de plant (naast de frisse eetbaarheid) als beschermer tegen muggen! Het iets gekrulde, groene blad tooit zich in de zomer met roze-witte bloemen! We bieden 2 soorten door elkaar aan: de crispum heeft kleiner blad, de graveolens heeft dieper ingesneden blad.

De geur van munt, roosjes en andere kruiden mengen zich tot een mysterieuze odeur… Ik teelde deze al als tiener en maakte er een prachtige bonsai van door voortdurend te snoeien. Gebruik de plant (naast de frisse eetbaarheid) als beschermer tegen muggen! Het iets gekrulde, groen-met-witte blad tooit zich in de zomer met roze-witte bloemen!

Het blad heeft een aangename, zoete geur dat iets aan worteltjes doet denken... De zachtroze bloemetjes maken dit geurwondertje werkelijk tot een sierplant!

De geur van citroen mengt zich met een vleugje onmiskenbare gember: echt genieten! De planten krijgen vrij grote, lichtroze bloemetjes met donkere aders.

Bijna in 3 delen verdeeld en ingesneden blad en (later) ranke, roze rode bloemetjes met dieprode adertjes. Elk bloemetje is een kunstwerk! Een notig en fris aroma komt vrij na fijnwrijven van het blad.

Een sierlijke en smakelijke geranium! De plant groeit breed uit met kort behaard, grijsgroen blad: net een fluwelen kussen! De lichtroze bloemetjes zijn slank, subtiel en verschijnen in flinke trossen. Deze Zuid-Afrikaanse plant houdt (ondanks de beharing) van veel vocht. Geef ze zon tot halfschaduw en verbaas je over deze beauty... Meng wat fijngeknipt blad door cakes, desserts e.d. of maak er een frisse thee van. Uitwendig wordt het blad gebruikt voor verzachting van de (zon)verbrande huid. Van het blad wordt een heerlijk geurende olie gemaakt, je kan zelf beleven hoelang de geur actief is door wat blad te mengen in een geurpotpourri.

Heerlijk geurend naar Citroen, Dennen en Nootmuskaat... Dat geeft leuke mogelijkheden in gerechten! Het blad is tamelijk klein en de witte met roze bloemetjes subtiel.

Fraai generfd blad en (later) roze bloemen met een purperen vlek. Het blad heeft een sterke Citrusgeur, richting sinaasappel.

Wat een geur! De vrij losgroeiende geranium verspreidt bij aanraking van het lichtgroene blad een zoete rozengeur, ongelofelijk... de bloei is de bonus: kleine trosjes met zachtroze bloemetjes. Je blijft snuffelen aan deze plant! Gebruik het gedroogde blad als een geurbron en potpourri’s en voeg gerucht wat bloemen of blaadjes toe aan je thee, likeur, mocktail of cocktail.

In Japan is het eten van Hosta’s al lang gewoonte, hoog tijd dat we daar mee gaan experimenteren, vonden we! Jonge bladeren worden in kokend water gelegd en kort gekookt, net als sugar snaps, na de kook en eerste verkleuring direct koelen met koud water: heerlijk knapperig en zacht als asperge’s met een licht snel vervagend bittertje. Vóór de bladontwikkeling kunnen de scheuten zoals asperge worden gebleekt onder een bleekpot. De bloemen zijn in later stadium (rauw) eetbaar in salades. Kortom: een mooie aanwinst in de eetbare tuin, de plant groeit ook goed in de schaduw. We onderzochten en proefden vele Hosta’s en hebben de lekkerste uitgezocht. De zoektocht gaat uiteraard nog door, maar tot nu toe is dit de beste! De Japanse naam voor de eetbare Hosta is Urui of Oobagibooshi.

Deze unieke boom is eigenlijk een naaldboom, hoewel het blad op dat van een loofboom lijkt. In China is de boom bijna heilig vanwege alle vermeende geneeskrachtige werkingen, wees daar wel voorzichtig mee. De boom is in een pot heel goed klein te houden, zelfs als bonsai! Van de bladeren wordt de heilzame thee gemaakt, in de cosmetica gebruikt men het blad in huidproducten en shampoo, er wordt ook een insecticide en mest van gemaakt. Al met al een boeiende boom, die al 250 miljoen jaar geleden op de aarde groeide! Geniet ook van de fantastische herfstverkleuring... Er bestaan mannelijke en vrouwelijke bomen. We weten niet welke we leveren (helaas).

Deze unieke boom is eigenlijk een naaldboom, hoewel het blad op dat van een loofboom lijkt. In China is de boom bijna heilig vanwege alle vermeende geneeskrachtige werkingen, wees daar wel voorzichtig mee. De boom is in een pot heel goed klein te houden, zelfs als bonsai! Van de bladeren wordt de heilzame thee gemaakt, in de cosmetica gebruikt men het blad in huidproducten en shampoo, er wordt ook een insecticide en mest van gemaakt. Al met al een boeiende boom, die al 250 miljoen jaar geleden op de aarde groeide! Geniet ook van de fantastische herfstverkleuring... Dit is een mannelijke, zuilvormige cultivar en geeft dus GEEN vruchten. Rijpe Ginkgovruchten hebben een speciale geur, die niet door iedereen wordt gewaardeerd.

AF EN TOE LEVERBAAR. Het zaaien van ginseng is lastig, de teelt niet minder. We namen het eerste probleem op ons door ze voor je te zaaien, het tweede probleem mag je zien als een uitdaging! Veel informatie over dit 'krachtdadige' kruid vind je op internet.

Deze zeer winterharde, Chinese struik is nog tamelijk zeldzaam, wij verkopen de fraaie, bontbladige vorm die dezelfde werking heeft dan de groenbladige. De groei is vrij kalm, na 10 jaar zijn de struiken ongeveer 150 cm en snoeien is geen probleem. Het vijfdelige, harige blad is groot en uit witte bloeibolletjes groeien blauwzwarte bessen, die lang kunnen narijpen. De takken zijn bedoornd. In de 19e eeuw werd dit soort nog onder het Panax-geslacht gerangschikt, de bekende Ginseng (zie edepot.wur.nl) Gelukkig is deze struik veel gemakkelijker in de teelt en wordt gezien als een mildere vorm van de gewone Ginseng, werkzame componenten zijn eleuterosiden, sterolen en flavonen. Je maakt een geneeskrachtige thee van het jonge blad.

Dit mooie uitje lijkt wel op de bekende knoflook-bieslook, met vooral een verschil in de bloem: deze is bij de grote berglook veel groter! Verder ontwikkelt dit ras smakelijke bolletjes, die zowel rauw als gebakken een heerlijke uiensmaak geven. Het blad heeft een stevige uiensmaak en kan rauw door de sla of lekker in de roerbakschotel. De bloemen zijn rauw of gebakken een subtiel uiengenot...
De planten vormen mooie, compacte toefjes van dun, lancetvormig blad en bloeien met lilablauwe, bolvormige bloemtrossen, die volop bezocht worden door bijen, vlinders en andere insecten.

Mooie geblokte, groen naar oranjegeel rijpende peper, iets ingedeukt hier en daar. Afmeting 5 cm lang en 3 cm breed. Het aroma is fruitig, iets gerookt. 100.000-200.000 SHU, een behoorlijk hete dus!

We snoeiden deze planten terug zodat je ze vanaf oktober binnen kan overwinteren, in de winter nogmaals snoeien en de planten in nieuwe grond zetten, de oude aarde uitschudden.
Omdat deze soorten een lange groeiperiode kennen heb je na de winter een enorme voorsprong op de net gezaaide exemplaren.

Mooie geblokte, groen naar rood rijpende peper, iets ingedeukt hier en daar. Afmeting 5 cm lang en 3 cm breed. Het aroma is fruitig, iets gerookt. Een zeer hete peper voor de meer ervaren peperliefhebber! Deze peper meet 100.000-350.000 Scoville.

We snoeiden deze planten terug zodat je ze vanaf oktober binnen kan overwinteren, in de winter nogmaals snoeien en de planten in nieuwe grond zetten, de oude aarde uitschudden.
Omdat deze soorten een lange groeiperiode kennen heb je na de winter een enorme voorsprong op de net gezaaide exemplaren.

Deze specerijpeper wordt geteeld voor het zeer aromatische blad. Bij goede verzorging kunnen deze wel 30 cm in doorsnede worden! In een poging het complexe aroma te beschrijven moeten we een vermenging bedenken van Eucalyptus, zoethout, sassafras(olie), anijs, nootmuskaat, mint, dragon en zwarte peper. (Ik zei toch: complex...?) In de Mexicaanse keuken is het gebruik heel bekend: 1) de zgn. Tamales is vis of vlees, dat wordt ingerold in dit geurige blad, 2) verder is het een essentieel onderdeel in de bekende saus “mole verde”, 3) fijngehakt in soep, 4) smaakmaker in chocoladedrankjes en 5) in de likeur “Verdin”. De Amerikaanse kaasmaker Paula Lambert introduceerde “Hoja Santa Cheese”, geitenkaas dat tijdens de fermentatie in het peperblad wordt gerold en zodoende een unieke smaak krijgt. Hoewel vers gebruik de voorkeur heeft, kan het blad ook worden gedroogd.

Henna is de bekende rode kleurstof, die in Arabische, Afrikaanse en Indische culturen wordt gebruikt voor het verven van nagels, handpalmen en haar. Al sinds 3500 v. Chr. is het gebruik bekend! Voor de kleurstof zijn vooral de nerven van het jonge blad interessant. Zet de plant ‘s winters binnen, de minimum temperatuur is 10̊C. Een goede groei vindt plaats bij 25̊-35̊C. Bloeien doet de plant met kleine heerlijk geurende bloemetjes in de kleuren wit, rood, roze of geel. Een beroemde parfum wordt al eeuwenlang hiervan gemaakt. Volgens overlevering de favoriete geur van de profeet Mohammed.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Allereerst is hop natuurlijk beroemd om de bittere stof in bier (lupuline) dat overigens vroeger als conservering werd gebruikt en nu als bittere smaak essentieel en geliefd is.
Verder is de bereiding van een medicinale thee (vaak in combinatie met andere kruiden) bekend. De laatste tijd is de oogst van de JONGE HOPSCHEUTEN “ontdekt” als smakelijke voorjaarsdelicatesse. Alleen vrouwelijke planten geven de mooie hopbellen. Omdat uit zaad zowel mannelijke als vrouwelijke planten komen, hebben we besloten u professionele wortelstekken aan te bieden.
Garantie: 100% vrouwelijk. Hop is een snelgroeiende slingerplant, die door zijn ruwe stengels en bladeren ook wel eens een muurtje ‘neemt’. Zon is belangrijk voor een rijke bloei; de hangende “bellen” verschijnen in ‘t najaar. 1 plant bevat meerdere stekken/scheuten

Allereerst is hop natuurlijk beroemd om de bittere stof in bier (lupuline) dat overigens vroeger als conservering werd gebruikt en nu als bittere smaak essentieel en geliefd is.
Verder is de bereiding van een medicinale thee (vaak in combinatie met andere kruiden) bekend. De laatste tijd is de oogst van de JONGE HOPSCHEUTEN “ontdekt” als smakelijke voorjaarsdelicatesse. Alleen vrouwelijke planten geven de mooie hopbellen. Omdat uit zaad zowel mannelijke als vrouwelijke planten komen, hebben we besloten u professionele wortelstekken aan te bieden.
Garantie: 100% vrouwelijk. Hop is een snelgroeiende slingerplant, die door zijn ruwe stengels en bladeren ook wel eens een muurtje ‘neemt’. Zon is belangrijk voor een rijke bloei; de hangende “bellen” verschijnen in ‘t najaar.
Dit ras groeit al sinds mensenheugenis in Berlaar, België.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.

Meer info volgt.