Na de (mislukte) introductie van een F1 hybride is dit een nieuwe vruchtbare en vroege selectie voor de eenjarige teelt. Overigens net zo winterhard als de andere rassen.
Bij een goede zomer bedraagt de groeitijd 110 dagen!

Asperges waren zeer populair bij de Romeinen, die de soort in cultuur brachten. Dit oude ras uit Frankrijk benadert goed de rassen uit de Romeinse tijd, ze geven groene of gebleekte asperges (naargelang de teeltmethode) met een paarse gloed. Laat de dubbele hoeveelheid planten opgroeien dan die u nodigt heeft, na enkele jaren verwijdert u de vrouwelijke planten (stamper en besjes). De overgebleven mannelijke planten geven 20 jaar oogst! Vrouwelijke planten geven overigens de dunnere asperges, die tegenwoordig als "wilde asperge" culinair hoog gewaardeerd worden.
Tip: bij de teelt van gebleekte (witte) asperge is aspergefolie heel handig! Zie 845005

Gladde, cilindrische knollen met een zeer goede smaak. Ideaal om veel gelijke schijfjes te kunnen snijden! In de zomer goed mulchen en/of vochtig houden, dit ras is overigens goed bestand tegen doorschieten, verkurken of zacht worden.

Deze vruchtgroente groeit uit tot een vertakte plant van 1 m hoog en draagt talrijke trosjes met blauwe bessen (doorsnee 3-4 cm). Ondanks de gelijkenis met de giftige zwarte nachtschade is deze soort absoluut eetbaar en dus niet giftig! Pluk ze rijp, voor zoete inmaak op taarten en puddingen. Zoetzuur (met suiker, zout en gember) is zeer smakelijk bij vlees en kaas! Ze zijn rijp als ze bijna zwart zijn en dof worden, ze zijn dan optimaal zacht en sappig. Wacht het liefst tot de eerste nachtvorsten er overheen zijn gekomen. Hoewel rauw eten volkomen ongevaarlijk is, kunt u ze beter zoeten of verwerken vanwege de smaak. Overigens kan de wilde Zwarte Nachtschade (onkruid in uw tuin), in gekookte vorm ook worden gegeten. (Afrika)

Ras uit Frankrijk, dat waarschijnlijk in 1892 is ontstaan. Een prachtige oogst van fijne, groene bonen, die zich goed lenen voor extra vroege oogst (naaldbonen) maar ook bij later plukken goed mals blijven. Houd dan wel rekening met draad, even iets meer werk om schoon te maken dus. Overigens klinkt vaak de (nostalgische) verzuchting, dat de ouderwetse bonen met draad de lekkerste waren! De bruine zaden zijn opmerkelijk en typerend voor naaldboonrassen. De peulen zijn vrij lang.

Waar de eerste draadloze boon vandaan komt is in de nevelen der historie gehuld. Zeker is, dat dit draadloze ras al in Noord Amerika bekend was in 1810 en afkomstig van Duitse immigranten. Amerikanen vonden het ontdraden van boontjes kennelijk een typisch huisvrouwenklusje, omdat dit ras weinig tot geen draad heeft ontstond de gekscherende naam "Lazy Housewife"… maar ja, de wasmachine bestond nog niet eens! Overigens geeft de plant een grote oogst aan lange, vlezige bonen, die vers of als droogboon gegeten worden/werden. De droogbonen zullen gemakkelijk stuk koken, rustig laten sudderen dus.

Ongebruikelijk gebogen boontjes, afkomstig uit Noord-Italië, zeer gewild bij kenners! Pluk ze jong, dan zijn ze op zijn best en bieden een lekkere bonensmaak, zoals die hoort te zijn: sappig, vlezig en aromatisch. De boontjes zijn sierlijk groen gemarmerd, wat overigens na koken verandert in effen groen, de bloei is sierlijk lila met paars.

Waar de eerste draadloze boon vandaan komt is in de nevelen der historie gehuld. Zeker is, dat dit draadloze ras al in Noord Amerika bekend was in 1810 en afkomstig van Duitse immigranten. Amerikanen vonden het ontdraden van boontjes kennelijk een typisch huisvrouwenklusje, omdat dit ras geen draad heeft ontstond de gekscherende naam "Lazy Housewife"… maar ja, de wasmachine bestond nog niet eens! Overigens geeft de plant een grote oogst aan lange, vlezige bonen, die vers of als droogboon gegeten worden/werden.

Een bijzonder fijne en zeer smakelijke tuinboon, die waarschijnlijk door de Romeinen naar Engeland is gebracht en al wordt genoemd en geroemd in de 12e eeuw als lekkernij tijdens feesten rond Martock in Somerset. Overigens was het in die tijd echt overlevingsvoedsel, gemakkelijk te telen en de hele winter bewaarbaar. Het fijnzadige rasje werd van de ondergang gered omdat nog enkelen (waaronder de plaatselijke dominee) ze teelden. De planten blijven lager dan gemiddeld en dragen veel peulen!

Dit is een verbetering van het ouderwetse, grove type, met uitgesproken (ouderwetse) tuinbonensmaak. Door de lichtbruine verkleuring na koken die typerend is voor pittige tuinbonen wordt dit oude ras gerangschikt onder de zgn. ‘bruinkokers’. Nog donkerder, dus roodbruine tuinbonen vindt u elders in ons sortiment. Dit type leent zich goed voor diepvriezen en is 10 dagen vroeger oogstbaar dan de originele witkiem. De naam "witkiem" dankt het ras overigens aan de witte navel (dit in tegenstelling tot de Leidse Hangers)